วันที่กลับมาถึงเมืองไทยเป็นวันที่คุณแม่ shock เพราะติดเชื้อในกระแสเลือดต้องเข้าโรงพยาบาล เราจึงมีโอกาสอยู่ในทุกขั้นตอนตั้งแต่การนำส่งโรงพยาบาล การวินิจฉัยถึงสาเหตุการ shock รวมทั้งรับรู้ทุกขั้นตอนของการรักษา เราซึ่งเป็นคนอื่นไม่ใช่เจ้าของร่างกายกลับได้รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นและกำลังจะเกิดกับร่างกายนั้น ในขณะที่เจ้าของร่างกายกลับไม่มีโอกาสได้รับรู้อะไร มันทำให้รู้สึกว่า อ้าว… จริงๆแล้วร่างกายนั้นหน่ะมันเป็นของใครกันแน่

ในขณะที่ shock คุณแม่ไม่สามารถควบคุมร่างกายได้เลย แม้กระทั่งจังหวะการหายใจ ร่างกายทั้งหมดถูกควบคุมด้วยกลไกอัตโนมัติที่ตอบสนองต่อการติดเชื้อ เช่นหายใจหอบถี่ หัวใจเต้นแรงและเร็ว ตัวสั่นทั้งตัว ก่อนหน้านี้ระบบต่างๆทยอย shut down โดยที่เจ้าของร่างกายก็ไม่รู้ตัว เพราะเมื่อเกิดการติดเชื้อ ความดันจะลดต่ำ ทำให้ไม่สามารถส่งเลือดไปเลี้ยงอวัยวะต่างๆได้เพียงพอ ส่งผลให้ไม่อยากทานอาหารมาหลายวัน โดยร่างกายจะกำหนดเองว่าจะส่งเลือดไปเลี้ยงที่ไหนบ้างในภาวะเช่นนี้ เพื่อให้ดำรงชีวิตอยู่ได้ ในขณะที่คุณแม่ไม่สามารถเลือกอะไรได้เลย

เมื่อมาถึงโรงพยาบาล คนที่เข้ามาควบคุมร่างกายนี้ ก็คือหมอ ซึ่งจะเป็นผู้กำหนดทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นยาที่เข้าสู่ร่างกาย การใช้อุปกรณ์ต่างๆกับร่างกาย เช่น เครื่องช่วยหายใจ การติดเครื่องมือ monitor ต่างๆ ตำแหน่งและปริมาณการเจาะสอดเข็มเพื่อให้ยา การเจาะเลือดไปตรวจ และทุกอย่างที่ทำกับร่างกายนี้ โดยที่คุณแม่ไม่สามารถปฏิเสธหรือเลือกอะไรได้เลย ได้แต่นอนนิ่งๆ ใครจะทำอะไร จะติดอะไร จะยกไปไหน เจาะที่ไหน สอดท่อลงคอ ลงกระเพาะอาหาร ก็ทำไป ห้ามใครก็ไม่ได้

ในส่วนของการวินิจฉัยก็เป็นสิทธิ์ขาดของหมอ หมอว่าอย่างไรก็ว่าตามหมอ คนที่จะตัดสินว่าจะทำอย่างไรต่อไปกับร่างกายนี้ ก็คือหมอและญาติ โดยหมอจะแจ้งแนวทางการรักษาให้ญาติตัดสินใจ แล้วก็ทำการรักษาตามที่ญาติยินยอม คุณแม่ไม่ได้มีส่วนร่วมในการตัดสินใจในสิ่งที่หมอจะทำกับร่างกายนี้เลยแม้แต่นิดเดียว ถึงแม้คุณแม่จะพยายามสื่อสารกับเราว่าไม่อยากรับเลือดรับยาแล้วให้เราบอกหมอให้ ยังไงก็ต้องผ่านความเห็นชอบจากหมอและครอบครัวอยู่ดี เลือกอะไรไม่ได้เลยจริงๆ

เราเลยได้เห็นว่า สุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครเป็นเจ้าของร่างกายที่อาศัยอยู่ชั่วคราวนี้จริงๆ เราควบคุมให้ได้ดั่งใจไม่เจ็บไม่ป่วยก็ไม่ได้ เมื่อเจ็บป่วยก็มีกลไกของร่างกายมาควบคุมให้เป็นไปต่างๆนาๆ เราเลือกอะไรให้ร่างกายนี้ก็ไม่ได้ ขยับเขยื้อนอย่างที่ต้องการก็ไม่ได้ โดนควบคุมร่างกายโดยคนอื่นซึ่งแม้กระทั่งจะหายใจก็ยังสอดเครื่องเข้ามาบังคับให้หายใจ จะอยู่หรือไปก็แล้วแต่ความต้องการของคนรอบข้างทุกๆคนนอกจากตัวเอง สุดท้ายแล้ว… ทุกอย่างก็เป็นไปตามกรรมที่กำหนดความเป็นไปของร่างกายอย่างแท้จริง