ตอนที่คุณแม่ป่วยหนักจากการติดเชื้อในกระแสเลือดจะเป็นภาวะที่ร่างกายอ่อนแอมาก ระหว่างการรักษาก็จะพบปัญหาอื่นๆเข้ามารุมเร้ามากมาย เช่น อยู่ๆก็มีเลือดออกภายในช่องท้อง มีเสมหะอุดตันในปอดทำให้หายใจได้แค่ครึ่งเดียว เกิดภาวะบวมน้ำ มีน้ำในช่องท้องทำให้ท้องอืด มีไข้เพราะเกิดการอักเสบบริเวณที่เข็มเจาะเพื่อให้ยาและให้สารน้ำ บางวันก็เกลือแร่ต่ำ บางครั้งก็เกล็ดเลือดต่ำ ซึ่งหมอก็ทยอยแก้ปัญหาไปทีละปัญหา มันทำให้เรารู้สึกว่าเหมือนคุณแม่โดนรุม จะรุมอะไรกันนักหนาแค่ปัญหาติดเชื้อในกระแสเลือดก็หนักมากแล้วนี่ยังมีอะไรต่อมิอะไรมารุมตลอดเวลาทำไมถึงได้โหดร้ายขนาดนี้ แต่มันก็ทำให้เราฉุกคิดขึ้นมาว่า นี่ละสินะคือความเป็นจริง ความโหดร้าย การโดนรุมมันคือความจริงที่เกิดขึ้นตลอดเวลาในโลกนี้

ตามกฏของความอยู่รอด ผู้ที่อ่อนแอก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับผู้ที่แข็งแรงกว่าเสมอ เราได้เห็นบ่อยๆจากสารคดี เช่น การล่าเหยื่อและการรุมกินเหยื่อโดยสัตว์ผู้ล่า หรือการเลือกล่าเหยื่อโดยเฉพาะเหยื่อที่พลั้งเผลอไม่ระวังตัวที่เราเห็นกันจนชินตา ตัวเราเองเวลาร่างกายอ่อนแอภูมิต้านทานต่ำ ไปเจอเชื้อโรคก็ป่วยกลับมาเพราะภูมิต้านทานของเราไม่แข็งแรงพอที่จะสู้กับเชื้อโรค ซึ่งในช่วงที่ป่วยหากเราออกไปเจอเชื้ออื่นๆอีก เชื้อโรคเหล่านั้นก็พร้อมที่จะกระโจนเข้ามารุมเราทันที บ่อยครั้งที่ได้ยินข่าวคนป่วยเสียชีวิตโดยไม่ได้เสียชีวิตจากโรคที่เป็นตั้งแต่เริ่มแรกแต่มักจะเสียชีวิตจากโรคแทรกซ้อนที่เข้ามารุมภายหลังในขณะที่ร่างกายอ่อนแอ

นอกจากเรื่องความเจ็บป่วยทางร่างกาย เมื่อนึกไปถึงเรื่องความทุกข์ใจที่เราเคยเจอ มีช่วงหนึ่งซึ่งเป็นช่วงแรกๆที่เราไปอยู่ที่อเมริกาเคยเกิดความรู้สึกว่าทำไมชีวิตนี้อยู่ยากจริง มีเรื่องให้เราต้องตามแก้ปัญหาไม่หยุดไม่หย่อน เกิดอาการท้อใจ เบื่อหน่าย เหมือนทุกอย่างมันมารุมในคราวเดียวกันจนเกือบจะถอดใจ มันก็คงเหมือนเชื้อโรคต่างๆที่เข้ามารุมเร้าตอนเราร่างกายอ่อนแอ ซึ่งไม่ใช่ว่าเพราะเป็นเราเชื้อโรคจึงมารุม แต่เชื้อโรคมันมีอยู่โดยทั่วไปอยู่แล้วและพร้อมที่จะคุกคามใครก็ได้ที่ร่างกายอ่อนแอ ความทุกข์ก็เช่นกันมันรออยู่ทุกที่ทุกเวลา หิวก็ทุกข์ เจ็บก็ทุกข์ รักก็ทุกข์ ไม่รักก็ทุกข์ ทุกอย่างในโลกนี้มันมีความทุกข์แฝงมาด้วยทั้งนั้น เมื่อใดที่จิตใจอ่อนแอหรือพลั้งเผลอ ทุกข์เหล่านั้นก็จะกระโจนเข้ามารุมทันที

ถ้าเราไม่อยากเจ็บป่วยก็ต้องพยายามรักษาสุขภาพ ทานอาหารที่มีประโยชน์ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ พักผ่อนให้เพียงพอ ไม่ทำอะไรที่เสี่ยงต่อการติดเชื้อโรค ทำตัวเองให้แข็งแรง ถึงจะไม่สามารถป้องกันความเจ็บป่วยได้ 100% แต่ถ้าหากป่วยขึ้นมาจริงๆ ก็จะไม่ป่วยหนักเหมือนคนที่ไม่เคยได้เตรียมพร้อมร่างกายใดๆเลย ความทุกข์ในใจก็เหมือนกัน หากเราเตรียมพร้อมโดยระลึกอยู่เสมอว่าทุกข์มันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ทุกข์และสุขจะมาคู่กัน ทุกข์อยู่ในทุกๆที่ หมั่นพิจารณาความไม่เที่ยง และทุกข์ โทษ ภัย อยู่เสมอ ก็เหมือนเราได้เพิ่มภูมิคุ้มกันทุกข์ให้กับตัวเอง เมื่อใดที่ต้องทุกข์ ทุกข์นั้นก็จะไม่หนักหนาสาหัส เมื่อใจเราพร้อมและแข็งแรงพอ ทุกข์อื่นๆที่คอยโอกาสจะเข้ามารุมเร้าก็ไม่สามารถมารุมทำร้ายเราให้เราทุกข์เพิ่มขึ้นได้

นั่นสินะ คนเราเกิดมาก็เพื่อชดใช้กรรมดังนั้นทุกข์คือสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เราเลือกได้ว่าจะอยู่กับความทุกข์อย่างไร จะปล่อยให้ทุกข์รุมเร้าจนหมดกำลังใจหมดอาลัยตายอยาก หรือจะทำความเข้าใจกับความทุกข์ เตรียมพร้อมรับมือกับความทุกข์ เปิดใจมองให้เห็นความสุขและประโยชน์ที่แทรกมากับทุกข์นั้นๆ เรียนรู้ที่จะเข้าใจโลกเข้าใจความจริง ดังนั้นจะขอเลือกที่จะเรียนรู้ เลือกทำความเข้าใจกับทุกข์ เลือกที่จะเตรียมพร้อมเพื่อเผชิญทุกข์มากกว่าอยู่อย่างไม่เตรียมพร้อม และจะไม่ยอม “โดนรุม” อีกต่อไป