ตั้งแต่กลับจากเมืองไทยคราวนี้ มีปัญหากับลูกคนโตแทบจะตลอดเวลา ประกอบกับความที่ลูกอยู่ในช่วงวัยรุ่นอารมณ์รุนแรง เมื่อเกิดปัญหาเรื่องก็จะบานปลายกลายเป็นเรื่องใหญ่โต ถึงจะพยายามแก้ปัญหาไปทีละอย่างแต่สิ่งหนึ่งที่แก้ไม่ตกคือความรู้สึกของเราที่ไม่ดีขึ้น หลังจากพยายามพิจารณาไม่ว่าจะเป็นการมองหาหลักฐานนอกเหนือไปจากสิ่งที่เราเห็นหรือคำพูดที่เราได้ยิน การฝึกไม่เอาตัวเข้าไปรับไม่ดึงทุกเรื่องเข้าหาตัว ฝึกพิจารณาว่าลูกไม่ใช่ของเราจะได้ไม่หวังว่าเค้าจะต้องปฏิบัติต่อเราอย่างไร แต่ไม่ว่าจะทำวิธีไหนก็ยังเกิดเรื่องซ้ำๆเดิมๆอยู่เสมอ จนรู้สึกว่าเราต้องทำอะไรสักอย่างปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้แล้ว
ทั้งนี้ทั้งนั้น หลายเดือนที่ผ่านมาเห็นว่าสิ่งที่เราหาไม่เจอก็คือ ตัวเราผิดอย่างไร ถึงแม้จะรู้ว่า เราด่วนสรุป เราเอาทุกเรื่องมาใส่ตัว เราคิดว่าลูกเป็นของเรา หรืออะไรก็แล้วแต่ มันก็ยังไม่โดน คือมันไม่สามารถกระแทกให้เราหงายลงไปและยอมรับอย่างจริงๆว่า เราผิด! จนได้ดูคลิปที่แม่โยกรุณาส่งมาให้ แม่เป็ดหุ่นยนต์ตัวนั้น คือสิ่งที่กระแทกให้ลงไปกองกับพื้นแล้วยอมรับ ยอมแพ้โดยสิ้นเชิงว่า ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นช่วงหลังๆนี้ เรานี่แหล่ะ ผิดเอง
สิ่งที่สังเกตุเห็นได้จากคลิปนี้คือ
- หน้าที่ของแม่ หน้าที่ของแม่เป็ดหุ่นยนต์จากที่เห็นในคลิปก็คือ เรียกลูกเป็ดมากินอาหาร สอนให้ลูกเป็ดว่ายน้ำ เป็นที่พักพิงเวลาลูกเป็ดต้องการความปลอดภัย ซึ่งก็คือหน้าที่ของความเป็นแม่ตามธรรมชาติของสัตว์ทั่วไป ที่ต้องหาอาหารมาให้ลูก สอนให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ต่อไปได้ และเป็นผู้ปกป้องคุ้มกันภัย จะเห็นว่าธรรมชาติสร้างให้ แม่ เป็นผู้ให้ เป็นผู้เลี้ยงดูอุ้มชูจนลูกสามารถใช้ชีวิตเองได้แล้วลูกก็จะจากไปมีชีวิตของตนเอง
- สัญชาตญานของลูก ลูกเป็ดเมื่อออกจากไข่คิดว่าเป็ดหุ่นยนต์เป็นแม่ก็จะคอยวนเวียนอยู่ใกล้ไม่ห่าง ในบางครั้งถึงขนาดขึ้นไปอยู่บนตัวแม่เป็ดเลยก็มี เมื่อถึงเวลากินอาหารพอแม่เป็ดเรียก ก็พากันวิ่งมาไม่สนอะไรทั้งสิ้นเรียกว่าชนแม่ได้ก็ชนเพื่อตัวเองจะได้กิน เมื่อเห็นแม่ว่ายน้ำด้วยความที่อยากอยู่ใกล้แม่ก็ลงน้ำตามและด้วยสัญชาตญานก็สามารถว่ายน้ำได้ จากนั้นก็สามารถจะหาอาหารในขณะที่ว่ายน้ำไปด้วย ทำให้เห็นว่าธรรมชาติของลูกถูกสร้างมาเป็นผู้รับ
- ผลของการเลี้ยงลูก จากการเลี้ยงลูกเป็ดด้วยแม่เป็ดหุ่นยนต์ ลูกเป็ดก็เจริญเติบโตดี ว่ายน้ำได้ หาอาหารเองได้ ไม่ได้มีอะไรผิดปกติ ถ้าดูในแง่ของการดำรงชีวิต ลูกเป็ดก็น่าจะดำรงชีวิตต่อไปได้
- สิ่งที่แม่ได้รับ สิ่งที่แม่เป็ดหุ่นยนต์ได้รับในขณะที่เลี้ยงลูกเป็ดนั้น ก็คือ ได้รับความไว้วางใจจากลูกเป็ด แต่นอกเหนือจากนั้น ก็ไม่เห็นว่าแม่เป็ดจะได้รับอะไรจากลูกเป็ดเลย
เมื่อมองย้อนมาถึงตัวเอง หน้าที่แม่ของเราคือ การเลี้ยงดูให้อาหาร ให้ที่อยู่อาศัยที่สะอาดปลอดภัย ให้การศึกษา สอนให้รู้จักทักษะพื้นฐานในการดำรงชีวิต สิ่งที่เพิ่มเติมจากสัตว์อื่นๆทั่วไป ก็อาจจะมีการสอนสิ่งที่ควรและไม่ควรทำ มารยาทในการอยู่ร่วมกับสังคม ซึ่งนี่คือหน้าที่ที่เราต้องรับผิดชอบตั้งแต่ตัดสินใจจะมีลูกที่ต้องเกิดมาเพื่อสนองความพอใจของเราทั้งนั้น มาถึงตอนนี้ เรากลับมานั่งทุกข์ใจ ว่าเราเหนื่อยต้องทำอะไรมากมายโดยที่ลูกไม่ช่วย คิดว่าทำไมเราจะต้องมารับผิดชอบชีวิตใครตลอดเวลา ทำไมเราต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อมาดูแลลูก ทั้งๆที่เราเลือกจะทำเอง
เมื่อคิดถึงสัญชาตญานของความเป็นลูกของตัวเรา ตั้งแต่ตอนเด็กๆ เรามีแต่เรียกร้องจะเอาโน่นจะเอานี้จากแม่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นอาหาร ของเล่น ความรักความเอาใจใส่ และถ้าไม่ได้อย่างที่ต้องการก็จะโกรธ งอน น้อยใจไปใหญ่โต ไม่มีหรอกที่จะมานั่งคิดว่าเราต้องให้อะไรแม่ สิ่งที่เราทำในตอนนั้นกับสิ่งที่ลูกเราทำในตอนนี้ มันไม่ได้แตกต่างกันเลย เพียงแต่บทบาทที่เราได้รับมันต่างไป จากที่เคยเป็นลูกผู้เรียกร้อง กลับกลายเป็นแม่ผู้ถูกเรียกร้อง ซึ่งมันคือสิ่งที่ธรรมชาติกำหนดมาให้เป็นเช่นนั้น คือ ลูกเป็นผู้รับ แม่เป็นผู้ให้
นี่แสดงว่าที่เราเป็นทุกข์อยู่นี่เพราะเราพยายามฝืนธรรมชาติ เราเป็นแม่ที่เป็นผู้ให้แต่กลับเรียกร้องสารพัดสิ่งจากลูก พยายามฝืนลูกที่ควรจะเป็นผู้รับ ให้กลายมาเป็นผู้ให้ โดยใช้สิ่งที่เป็นหน้าที่โดยตรงของเราที่เราต้องทำ ไปเรียกร้องให้กลายเป็นบุญคุญเพื่อให้ลูกตอบแทนในสิ่งที่เราต้องการ เช่น ฉันทำอาหารให้เธอกินทุกมื้อนะ เธอจะต้องเชื่อฟังจะต้องพูดจาดีๆกับฉัน ฉันทำความสะอาดบ้านเหนื่อยนะ เธอจะต้องช่วยฉันจะได้ไม่ต้องเหนื่อย ฉันทิ้งทุกอย่างมาดูแลเธอนะ เธอจะต้องให้ความเคารพและสำนึกบุญคุญฉัน ไม่ทำอะไรที่ฉันไม่ชอบ แต่แล้วก็ต้องมานั่งทุกข์เพราะไม่ได้สิ่งที่ต้องการ เราฝืนธรรมชาติไม่ได้
คนอาจจะมีความซับซ้อนทางด้านจิตใจมากกว่าสัตว์ เพราะนอกจากความต้องการพื้นฐานทั่วไป คนยังต้องการความรักความเอาใจใส่ แต่ก็ยังคงเป็นไปตามกฏของธรรมชาติคือแม่ต้องเป็นผู้ให้ ตัวเราเองกว่าจะรู้ซึ้ง กว่าจะเข้าใจจริงๆว่า แม่มีพระคุณ แม่เสียสละเพื่อเราแค่ไหน เราต้องตอบแทนพระคุณ ต้องรักและเคารพแม่ ก็ในวันที่เราได้เป็นแม่ด้วยตัวเอง และสิ่งต่างๆที่เราคิดได้ เราก็คิดได้ด้วยตัวเอง โดยที่แม่ไม่เคยมานั่งบอกว่า เธอต้องรัก เคารพ ตอบแทนบุญคุณของฉันนะ ให้เราได้ยินสักคำ แม่ไม่เคยขออะไรเราเลยด้วยซ้ำ สิ่งที่เราให้แม่ล้วนเกิดจากความอยากให้ของเราเอง
นี่ไงหล่ะ สิ่งที่แม่เราทำให้เห็นก็คือการเลี้ยงลูกแบบแม่เป็ดหุ่นยนต์ ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ไม่เรียกร้อง ทำตามหน้าที่ให้ครบถ้วน สมบูรณ์ และเมื่อถึงวันที่ลูกพร้อมก็ปล่อยให้ลูกมีชีวิตของตัวเอง เพราะนี่คือธรรมชาติ สำหรับสัตว์ เมื่อแม่เลี้ยงลูกจนลูกอยู่เองได้แล้ว ลูกก็จะจากไปโดยที่แม่ก็ไม่ได้รับอะไรตอบแทนจากลูกเลย แต่สำหรับคน เมื่อลูกคิดได้เข้าใจได้ก็จะตอบแทนพระคุณแม่ตามที่ตัวเองคิดได้เอง หรือแม้แต่คนที่ไม่ดูแลพ่อแม่เลยก็มีให้เห็นมากมาย
ถ้าเป็นไปตามธรรมชาติ แม่ก็ไม่ควรที่จะหวังว่าจะได้อะไรจากลูก แต่สิ่งที่เราทำ เรากลับเรียกร้องให้ลูกทำในสิ่งที่เราพอใจตลอดเวลา ต้องพูดดีๆ ต้องเคารพ ต้องนึกถึงแม่ ต้องเป็นห่วงแม่ ต้องช่วยงานบ้าน ต้องโน่นต้องนี่สารพัด ซึ่งสิ่งเหล่านี้มันเป็นสิทธิ์ของลูกที่จะทำหรือไม่ทำ เค้าต้องคิดเอง เราจะเอาสิ่งที่เราเคยปฏิบัติกับแม่มาเปรียบเทียบไม่ได้ เพราะความเข้าใจและประสบการณ์มันต่างกัน และเราก็ไม่สามารถบังคับให้เค้าทำได้ ต่อเมื่อถึงวันที่ลูกเห็นและเข้าใจจริงๆ เค้าก็จะทำในสิ่งที่คิดว่าเค้าควรจะทำเอง ซึ่งก็อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการก็เป็นไปได้
ดังนั้นจากคลิปแม่เป็ดหุ่นยนต์ สิ่งที่เราเห็นได้ชัดเจนว่าเราผิดคือ “การฝืนธรรมชาติ” ไม่ทำตามหน้าที่ตามธรรมชาติ มีหน้าที่ให้แต่กลับอยากเป็นผู้รับ ไปเรียกร้องเอากับคนที่เค้าไม่พร้อมจะให้ นอกจากนั้น เรายังทำหน้าที่ของตัวเองได้ไม่สมบูรณ์แต่กลับไปทวงบุญคุณจากการทำหน้าที่ที่ตัวเองต้องทำและยังเป็นผู้เลือกที่จะทำเอง คราวนี้ยอมรับแล้วจริงๆว่าเราผิด ต่อไปจะแก้ไข มองอะไรตามที่มันควรจะเป็น พยายามมองให้เห็นตัวเองว่ากำลังฝืนธรรมชาติอยู่หรือไม่ และพยายามลดจนสามารถเลิกพฤติกรรมฝืนธรรมชาติเหล่านั้นให้ได้ค่ะ