เราเป็นคนที่เป็นสิวง่ายมาก หลังจากที่พยายามรักษาอยู่นานก็พบว่าปัจจัยนึงที่มีผลทำให้เราสิวเห่อคือเรื่องอาหาร ถ้าเรากินอาหารอะไรที่นมเนยเยอะๆแล้วสิวจะเห่อง่ายมาก มีช่วงนึงเราฮึดมากเลยตั้งกฎว่าจะต้องงดนมเนยอย่างเด็ดขาด ผลปรากฎว่าเราทำได้ในช่วงแรกๆ พอทำไปทำไปยิ่งอยากกินพวกนมเนยมากกว่าเดิมเป็นสองเท่า พออดไม่อยู่ตบะแตกก็ฟาดไปมากกว่าเดิมหลายเท่า พอตบะแตกกินเสร็จก็รู้สึกผิดเลยเริ่มใหม่ พอเริ่มใหม่อีกก็ทำแบบเดิมอีก ก็เข้าวงจรเคร่ง ตึง และตึงมากจนขาด เป็นอย่างนี้อยู่เรื่อยไปไม่เวิร์คซักที จนแม่โยให้ไอเดียว่าเราต้องหลอกกิเลสตัวเองให้กินได้บ้างแต่จำกัดจำนวนและจำกัดเวลา เช่นกินได้แค่นี้นะ เฉพาะมื้อนี้นะ และทำไปสามวันเจ็ดวันก็ว่าไป ด้วยความที่เราชอบกินของพวกนี้ กิเลสเราเลยขึ้นเลย เลยถามแม่ว่าถ้าเราทำได้จะต้องให้รางวัลตัวเองมั้ย เช่น มี cheat day (555เข้าข้างตัวเองมาก) แม่บอกว่ารางวัลคือความภูมิใจที่เราทำได้ และผลที่เห็นจะเห็นกับหน้าเราว่าดีขึ้น ดังนั้น cheat day จึงตกไป555

พอแม่แนะแล้วเราก็เลยไปคิดว่าเราจะตั้งกฎใหม่ยังไง ใช้ประสบการณ์ที่ผ่านมา และดูนิสัยตัวเองและร่างกายเราว่ายังไงมันถึงจะเวิร์ค เราเห็นว่าจริงๆแล้วถ้าเรากินนมเนยไม่มาก หน้าเราก็โอเค แต่ปัญหาคือถ้าเราเริ่มกินหลายๆคำแล้วเราจะหยุดไม่ได้ แล้วเราเป็นคนที่ถ้าหยุดไม่ได้แล้วจะเลยเถิดไปเลย ประมาณว่าไหนๆก็ตบะแตกแล้วก็กินมันซะให้หมดนี่เลย แต่ถ้าจะห้ามไม่ให้กินเลยเราจะทำไม่ได้อย่างที่ผ่านมา และในบางครั้งที่เราเผลอกินแม้แค่คำเดียว เราจะรู้สึกผิดมากๆ ทั้งๆที่คำเดียวก็ไม่ได้มีผลกับหน้าเรา เราเลยตั้งกฎใหม่ว่า อนุญาติให้ตัวเองกินของพวกนมเนยได้วันละหนึ่งคำ แล้วถ้าวันไหนเผลอกินเกินสามคำ เราจะหมดโควต้าการได้กินวันละคำไปสามวัน (ซึ่งจะเป็นการบังคับให้เวลาเราตบะแตกแล้วไม่ตบะแตกเลยเถิด) และเราจะไม่ฟัดอาหารนมเนยในปริมาณเยอะๆอีกต่อไป ผลปรากฎว่าวิธีนี้เวิร์คมาก และใช้ได้จริง มันทำให้เวลาเราอยากกินมากๆ กินไปหนึ่งคำแล้วไม่รู้สึกผิด และหยุดได้ ประโยชน์ของการอนุญาติให้กินคำเดียวก็ทำให้เราแทบไม่ซื้อขมมเลย มีคุกกี้ยี่ห้อนึงที่ที่ชอบมากๆ แต่ก่อนเวลาตบะแตกอยากกินเราจะซื้อมากินคนเดียวหมดห่อเลยในเวลาสิบนาที ที่ผ่านมาก็ไม่ได้ซื้อนานแล้ว เพราะถ้ากินได้แค่คำเดียว ซื้อมาแพ็คใหญ่ๆก็ไม่เวิร์ค หรือถ้ามีบางอย่างที่อยากกินมากๆแล้วไม่มีแพ็คเล็กๆ เราก็เปิดกินคำเดียว ที่เหลือแจกเพื่อนให้หมด จะได้ไม่เหลือซากให้เรามาขุดคุ้ยกินได้อีก ช่วง Thanksgiving ที่ผ่านมากฎนี้ก็เวิร์คมาก ทำให้เรายังได้ชิมของอร่อยแต่จำกัดปริมาณที่จะไม่ทำร้ายร่างกายเรา บนทดสอบอันต่อไปคือช่วงคริสมาสต์ที่เราต้องไปเยี่ยมพี่เขยพี่สะไภ้ที่นิวยอร์คเป็นเวลา 4 วัน ซึ่งช่วงนี้เค้าจะมีปาร์ตี้อาหาร ขนมนมเนยที่เราชอบเยอะมาก แล้วเราจะไม่มีโอกาสทำอาหารเอง เราจะต้องทดสอบกฎนี้ต่อไปว่าที่มันเวิร์คมาหลายเดือนนี้ จะเวิร์คกับช่วงที่ยากที่สุดของปีมั้ย  ถ้าเวิร์ค เราทำยังไงมันถึงเวิร์ค ถ้าไม่เวิร์ค เราจะแก้ยังไง แล้วเอามาเป็นบทเรียนแก้ไขต่อไป ถึงเราเผื่อใจไว้ว่าอาจไม่เวิร์ค แต่เราก็จะไม่ได้ใจและจะพยายามทำให้ดีที่สุดก่อนแล้วค่อยว่ากัน