เวลาเราเครียดหรือเบื่อๆ เราจะชอบไปช็อบยาทาเล็บ  ยิ่งถ้าได้ยาทาเล็บสีไฮโซแล้วลดราคาจะภูมิใจมาก เราชอบทาเล็บเองเพราะเรารู้สึกว่าคลายเครียดดี ชอบเห็นสีเล็บตัวเองเรียบสวยมันเงา บางสีทาแล้วรู้สึกมีความเป็นผู้ดีคุณนายไฮโซ บางสีทาแล้วดูเป็นสาวเปรี้ยวแฟชั่นนิสต้า เราชอบเวลาที่ทาแล้วสีเรียบเป็นมันเงา เรารู้สึกว่าความเรียบมันเงามันแสดงถึงความเพอร์เฟ็คและเป๊ะถูกใจ สังเกตว่าเวลาทาเสร็จใหม่ๆ เราชอบนั่งดูมือตัวเอง อวดสามี อวดเพื่อนที่ชอบทาเล็บด้วยกัน เราเห็นใครทาสีสวยๆเราก็ชอบก็ชมเค้า มีความสุขมาก แต่ความสุขนี้อยู่ไม่นานเลยบางทีเราทายังไม่แห้งดี มือเผลอไปจับอะไรเป็นรอย ก็ทุกข์มาก ต้องมานั่งทานิ้วนั้นใหม่ บางคนอาจจะโอเคที่เป็นรอยนิดหน่อยก็ไม่เป็นไร สำหรับเรา เราเป็นทุกข์เป็นร้อนเพราะรู้สึกมันไม่เพอร์เฟ็ก ถ้ามีเวลาทาใหม่ ก็ต้องมานั่งแก้นิ้วนั้นทั้งหมด ซึ่งการทาในแต่ละครั้งใช้เวลานานมา เพราะต้องเริ่มด้วย base coat เพื่อรองพื้น จากนั้นตามด้วยการทาสีเล็บสองชั้น แล้วจบลงด้วย  Top coat สองชั้นเพื่อความแวววาวและติดทนนาน รวมแล้วจะทาเล็บในแต่ละครั้งตัองทาทั้งหมดห้าชั้น แต่ละชั้นต้องรอให้แห้งก่อนที่จะทาชั้นต่อไป ไปๆมาๆใช้เวลาทาทั้งชั่วโมง และที่เราคิดว่าต้องทา base coat, top coat ต่างๆมากมายเพื่อให้ติดทนนาน จริงๆแล้วบางทีวันสองวันเราไปล้างจาน สีเล็บก็เริ่มกร่อน เห็นสีเล็บจริงโผล่มาปนกับสีเล็บสวยๆ ทำให้ทุกข์ใจอีก พอเล็บเริ่มลอกเยอะดูน่าเกลียดก็ต้องมานั่งล้าง เนื่องจากทาหลาย coat เลยล้างออกยากอีก บางทีทาซ้ำๆกันหลายอาทิตย์ ล้างออกมาผิวเล็บด้านบนก็ลอก มีครั้งนึงที่เราไปทำงานที่นิวยอร์กเพื่อโชว์คอลเล็คชั่นใหม่กับเจ้านาย ทุกครั้งที่ไปเรากับเจ้านายจะต้องวางแผนเสื้อผ้าให้เป๊ะ เราต้องแต่งตัวให้ดูดีเพราะต้องเจอกับเจ้าของร้านชุดแต่งงานหลายสิบร้านจากทั่วอเมริกา เจ้านายกับเราต้องคุยกันเสมอว่าจะใส่ชุดอะไร รองเท้าอะไร เพื่อให้เข้ากัน ในปีที่ผ่านมาเค้าถึงกับเปรยๆว่า ควรจะทาเล็บสีนั้นสีนี้โดยเฉพาะ เจ้านายเราเป็นฝรั่งขาวผมบลอนด์ สีเล็บที่เค้าทาสวย เราจะรู้สึกว่าทาแล้วมือดำ เราก็ทุกข์อีก อยากจะเอาใจเจ้านาย แต่ไม่ถูกใจตัวเอง รู้สึกว่าสีนั้นมันไม่ใช่เราเลย สุดท้ายเลยไม่ทาสีที่เค้าชอบ เรื่องสีเล็บแค่นี้ยังเก็บมาทุกข์ได้ขนาดนั้น อีกเหตุการณ์หนึ่งที่สีเล็บนำความทุกข์มาให้ คือคืนวันก่อนที่ในหลวงรัชกาลที่ 9 จะเสด็จสวรรคต เราไปได้ยาทาเล็บเซ็ทใหม่กับ high gloss top coat สีแดงแปร๊ดถูกใจมาก เราทาเสร็จนั่งชื่นชมยิ้มกริ่มอยู่นาน ภาวนาขอให้ top coat อันใหม่ติดทนนานเพราะมันเงาสวยได้ใจจริงๆ เช้าวันรุ่งขึ้นพอรู้ข่าวในหลวงเราเลยต้องล้างออก เพราะเราคิดว่าเราควรไว้ทุกข์ถวายความเคารพให้ท่าน เล็บสีแดงอย่างนี้มันไม่เหมาะไม่ควรเลย ที่คิดว่าเล็บสวยๆเพอเฟ็คที่ใช้เวลาทาตั้งนานน่าจะอยู่ทนก็สวยอยู่ได้คืนเดียว

นอกจากนั้นการทาเล็บของเราแต่ละครั้งทำให้เราเสียเวลามาก แทนที่จะเอาเวลาไปทำอะไรอย่างอื่นที่มีประโยชน์มากกว่า เหมือนเราขโมยเวลาตัวเอง แต่ละวันๆหมดไป แต่เราเลือกจะเอาเวลามาทาเล็บ แล้วเวลาทาเสร็จก็จะไม่อยากทำงานบ้านที่ต้องโดนน้ำเพราะกลัวเล็บลอก แม้ใช้ถุงมือบางทีก็เอาไม่อยู่ บางครั้งทาแล้วก็ละเลยงานบ้านไปซะงั้น ทาเสร็จใหม่ๆไม่อยากหยิบจับอะไรก็จะใช้สามี ลำบากเค้าอีก ไปๆมาๆที่คิดว่าทาเล็บแล้วคลายเครียด กลายเป็นว่าเครียดกว่าเดิม ไม่ว่าจะการเลือกสีว่าแต่งตัวไว้ทุกข์แล้วจะทาสีอะไรดีให้สุภาพ หรือไม่ทาเลย เครียดกับการที่เล็บเป็นรอยไม่เพอร์เพ็ค เอาเข้าจริงสวรรค์ของการทาเล็บมันน้อยมากเทียบกับความทุกข์ความกังวลที่ตามมา พิจารณาเสร็จก็ไม่อยากทาแล้ว แต่ก็คิดว่าถ้าคราวหน้าที่เราเกิดอยากทาเล็บอีก คงต้องเตือนใจตัวเองให้จำความทุกข์ที่มากับการทาเล็บ แล้วต้องถามตัวเองว่าความสวยมันวาวของเล็บที่เราติดมันยังคุ้มอีกเหรอกับความทุกข์เหล่านั้นที่ตามมา