ช่วงนี้จะมีเรื่องมาให้จัดการตลอด เช่นเรื่องติดต่อประกันบ้านเช่า เรื่องเครื่องซักผ้าโดนเรียกเก็บจากผู้ผลิต เรื่องคนเช่าบ้านขับรถชนประตูโรงจอดรถ โดยเรื่องมักจะเกิดขึ้นต่อๆกัน จบเรื่องนึงก็มีเรื่องใหม่เข้ามาอีก เมื่อวานนี้ได้รับโทรศัพท์จากโรงเรียนว่ามีปัญหาเรื่องวัคซีนของเด็ก ที่จริงๆแล้วฉีดมาครบตาม requirement มีตัวนึงที่ต้องฉีดเข็มแรกหลังอายุ 1 ขวบ แต่ที่เมืองไทยจะให้ฉีดตอน 9 เดือน ทางโรงเรียนจึงจะให้ไปฉีดเพิ่ม ก็เริ่มรู้สึกหงุดหงิด วันนี้เช้ามาเจอลูกสาวคนเล็กที่ตื่นมาก็เอาแต่เล่นไม่เตรียมตัวไปโรงเรียนทั้งๆที่เคยตกลงกันแล้ว ทำไมสอนยากสอนเย็น ทุกอย่างมันทำให้เรารู้สึกว่า ชีวิตเราทำไมอยู่ยากจัง

สามีโทรมาคุย เราก็บ่น บ่น บ่น สามีก็บอกว่าอย่างนี้เรียกไม่ยากหรอกคนอื่นเค้ายากกว่าเราเยอะ คนที่อยู่เมืองไทยแค่จะไปทำงานแต่ละวันก็ยากกว่าเราเยอะแล้ว ตอนนั้นความหงุดหงิดบังใจ ไม่คิดไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น วางโทรศัพท์แล้วพกอารมณ์หงุดหงิดออกไปวิ่งออกกำลังที่เราทำเป็นประจำทุกเช้า วิ่งไปได้ครึ่งทางก็รู้สึกเหนื่อยอยากหยุด แต่ก็บอกตัวเองให้พยายามต่อ ในใจก็ค้านว่า มันเหนื่อยนะ อยากมีสุขภาพดีนี่มันยากจัง ต้องอดทน ต้องพยายาม ต้องสู้กับความเหนื่อย แล้วยังต้องบังคับตัวเองให้ทำอย่างต่อเนื่องอีกด้วย “ยาก” เหรอ แล้วทำไปทำไม?

คำตอบคือ เราทำเพราะเราอยากได้สิ่งดีๆ ที่เราได้เห็นมาว่าการออกกำลังกาย มันช่วยให้สุขภาพดี รูปร่างสวยงาม เราเห็นตัวอย่างว่าปลายทางของความยากลำบากในการออกกำลังกายคือการมีร่างกายสมส่วน แข็งแรงไม่ป่วยง่าย ถึงแม้จะใช้เวลานาน เราจึงทำ นึกถึงชีวิตที่ผ่านมา เราเคยได้อะไรดีๆมาง่ายๆ บ้าง กว่าจะเรียนจบ ผ่านการเรียน การสอบที่แสนยากมาไม่รู้กี่ครั้ง เรียนจบกว่าจะได้งานทำ ได้งานแล้วกว่าจะทำงานเสร็จแต่ละ project ปัญหาอุปสรรคมากมาย หรือกว่าจะได้แต่งงานกับสามี ผ่านการเสียใจ อกหักมากี่ครั้ง ยิ่งกว่านั้นชีวิตเราไม่ได้ยากสำหรับตัวเราคนเดียว แม่เราต้องผ่านความยากลำบากมาเท่าไหร่ ในการเลี้ยงดู ส่งเสียให้เล่าเรียน ที่สำคัญเราไม่เคยได้ยินแม่บ่นว่า ชีวิตอยู่ยาก อย่างที่เรากำลังบ่นอยู่เลยสักครั้ง

นั่นสินะ สิ่งดีๆมันไม่ใช่ว่าจะได้มาง่ายๆ ถ้าชีวิตเราง่ายๆ สบายๆ จะเป็นอย่างไร เราก็คงดูทีวี ไปช็อปปิ้ง เล่นโทรศัพท์ นั่งเล่น นอนเล่นไปวันๆ มันดีตรงไหน ไม่ได้เกิดประโยชน์ต่อตัวเองและใครๆเลย คงเป็นชีวิตที่น่าเศร้า น่าเสียดายที่สุด

ความยากลำบาก อุปสรรคต่างๆนาๆที่เราต้องเจอ อย่างน้อยก็พิสูจน์ให้ตัวเองเห็นว่า เราก็มีความสามารถ เราแก้ปัญหาได้ ลูกสามารถพึ่งเราได้ สามีไว้ใจให้เราดูแลลูกได้  ยิ่งเจอปัญหายิ่งรู้จักวิธีแก้ปัญหา จริงๆความยากลำบากก็นำพาให้เรามาพบเจอสิ่งดีๆมากมาย โดยเฉพาะความยากลำบากในการเลี้ยงลูก ทำให้เราได้มาพบกับธรรมะ ถ้าลูกเราเลี้ยงง่ายเหมือนที่เราอยากให้เป็น เราก็คงไม่หันมาหาธรรมะ ไม่ได้มาปฏิบัติ ไม่ได้มาเจอครูบาอาจารย์อย่างนี้ หากไม่มีปัญหา ไม่มีอุปสรรค หากชีวิตมีแต่เรื่องง่าย ไม่มีอะไรยาก เราคงไม่มีเรื่องมาให้นั่งพิจารณาเหมือนที่ทำอยู่ในขณะนี้

ชีวิตไม่ใช่เรื่องยาก แต่ชีวิตที่ดีไม่ใช่เรื่องง่าย ไม่มีทางลัด ไม่มีของฟรี สิ่งดีๆ ไม่ใช่จะได้มาง่ายๆ เช่นผลดีของการออกกำลังกาย ก็ไม่อาจเห็นได้ในเวลาอันสั้น ต้องผ่านความอดทน ความยากลำบาก ต่อไปแทนที่จะมานั่งหงุดหงิด อารมณ์เสียกับปัญหาที่ต้องเจอ คงจะมามองหาประโยชน์ที่จะได้จากการแก้ปัญหานั้นๆ จะดีกว่า