วันนี้มีข่าวน่าสลดใจเกิดขึ้นในเมืองที่อาศัยอยู่ มีแม่คนนึงไปรับลูกชาย 2 คนที่โรงเรียนอนุบาลแล้วก็หายตัวไปทั้ง 3 คน ตอนเช้าตำรวจพบรถจอดอยู่ที่ร้านขายเครื่องกีฬาที่ปิดกิจการไปแล้ว สามแม่ลูกเสียชีวิตอยู่ในรถและไม่มีร่องรอยของการต่อสู้ใดๆ ผลการสืบสวนและชันสูตรเบื้องต้นได้ความว่า ผู้เป็นแม่ไปซื้อปืนก่อนที่จะมารับลูก ทุกคนเสียชีวิตจากการถูกยิงและพบปืนที่แม่ซื้อมาในรถ การชันสูตรยังระบุอีกว่าแม่ยิงตัวเอง แต่สำหรับลูกต้องรอผลการสืบสวนต่อไปว่าใครเป็นคนยิง

ได้อ่านคอมเมนต์ของคนที่ดูข่าวผ่านทาง livestream ของเฟสบุค ส่วนใหญ่จะต่อว่าแม่ที่ฆ่าลูกตัวเอง บางคนเอาไปเปรียบเทียบกับสัตว์ก็มี บางคนก็บอกว่าเป็นความผิดของพ่อ พ่อต้องทำอะไรเลวร้ายเช่นทุบตีแม่และเด็ก หรือไม่ก็ว่าแม่ต้องมีปัญหาทางจิต บางคนก็บอกว่าตัวเองก็มีปัญหาแต่ยังไงก็ไม่มีวันฆ่าลูก วิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆนาๆ อ่านไปก็รู้สึกว่า คนเหล่านั้นไม่รู้ความจริงแต่ไปวิจารณ์ มิหนำซ้ำยังมายกตนข่มท่านอีก ใจร้ายจริงๆ

ตอนฟังข่าวก็สำรวจความรู้สึกตัวเอง รู้สึกว่าเศร้าแต่ก็ไม่ได้คิดต่อว่าคนที่เป็นแม่ เพราะคิดว่ามันต้องมีเหตุที่ทำให้เค้าตัดสินใจทำแบบนั้น แต่อย่างไรก็ตามคนที่ฆ่าผู้อื่นก็ต้องได้รับกรรมที่จะติดตัวไป ส่วนเด็กที่เสียชีวิตก็อาจจะมาชดใช้กรรมที่เคยทำไว้ หรือไม่สามคนแม่ลูกอาจจะตามฆ่ากันไปมา มาหลายภพหลายชาติแล้วก็ได้ นอกจากนั้นยังมีรายละเอียดมากมายที่เราไม่รู้ เราจึงไม่ควรที่จะไปตัดสินเค้าด้วยข้อมูลที่มีเพียงน้อยนิด

จริงหรือว่าเราไม่ได้ตัดสินใครด้วยข้อมูลน้อยนิด… จริงหรือ? เราเพิ่งจะตัดสินบรรดาคนที่มาคอมเมนต์ว่าใจร้าย ว่าเป็นคนยกตนข่มท่าน ทั้งๆที่ข้อมูลที่เรามีคือข้อความคอมเมนต์เพียงไม่กี่ประโยคของเค้าเท่านั้น แถมเราเองยังคิดว่าเราดีกว่าเค้าที่เราไม่ไปวิจารณ์คนในข่าว โห… นี่เราเป็นหนักกว่าเค้าเยอะเลย น่าตกใจจริงๆ เราไม่เคยรู้ตัวเลยว่าเราเป็นคนที่มีนิสัย ยกตนข่มท่าน แล้เป็นไม่ได้น้อยไปกว่าใครเลย

นี่ขนาดเรื่องไกลตัวซึ่งไม่เกี่ยวกับตัวเราเลยสักนิด เรายังหาเรื่องมายกตัวเองได้ แล้วถ้าเรื่องใกล้ตัวกับคนใกล้ตัวหล่ะ เราจะเป็นขนาดไหน คำพูดต่างๆที่เราเคยพูดหลั่งไหลกลับเข้ามาในหัว ตอนลูกพูดจาไม่ดีใส่เรา เราสอนลูกด้วยคำพูดว่า แม่ไม่เคยพูดจาหรือทำท่าทางไม่ดีแบบนี้ใส่คุณยายเลย เมื่อลูกขอหยุดเรียน เราก็พูดว่า แม่ไม่เคยหยุดเรียนโดยไม่มีเหตุผลเลย เมื่อลูกมีปัญหากับเพื่อนที่โรงเรียน เรากลับบอกว่า แม่ไม่เคยมีเรื่องกับใครเลย เมื่อลูกได้เกรด F เราบอกว่า แม่ไม่รู้ว่า F ตัวนี้จะมีผลอะไรในอนาคตหรือเปล่า เพราะแม่ไม่เคยได้ คำพูดยกตนข่มท่านของเรา คงทำร้ายความรู้สึกของลูกมานาน

เห็นชัดเจนว่าเราเป็นอย่างไร กับคนอื่นดูเหมือนไม่มั่นใจ ถ่อมตัว แต่กับลูก เรากลับสอนลูกด้วยการพร่ำบอกลูกว่า เราดีกว่าลูกอยู่ตลอดเวลา มิน่าเล่า ลูกถึงไม่อยากเป็นแบบเรา ต่อต้านในสิ่งที่เราทำ แม้กระทั่งทุกวันนี้ยังไม่เคยชมว่าอาหารที่แม่ทำนั้นอร่อยเลยซักครั้ง ถ้าสบโอกาสที่แม่ทำอะไรพลาดก็มักจะคอยซ้ำ ใช้คำพูดให้เจ็บช้ำน้ำใจ มาถึงตอนนี้เข้าใจแล้ว สมควรแล้วที่จะโดนแบบนั้น และจะไม่ทำอีกแล้ว ต่อไปจะแก้ไข ระวังคำพูดให้มาก จะไม่ยอมให้นิสัยยกตนข่มท่านมาทำร้ายความรู้สึกของลูกอีกต่อไป