ออกไปวิ่งออกกำลังกายและเริ่มเห็นดอกไม้บาน วิ่งผ่านต้นไม้ต้นหนึ่งที่ก่อนหน้านี้มีแต่ก้านแต่วันนั้นกลับเต็มไปด้วยดอกสีขาวเล็กๆเป็นพวงเต็มต้นโดยไม่มีใบแม้แต่ใบเดียว ดูคล้ายๆดอกซากุระของญี่ปุ่นแต่เป็นสีขาวสวยมาก ผ่านไป 2 วันวิ่งผ่านไปยังที่เดิม ในวันนี้ดอกไม้สีขาวก็ยังบานเต็มต้นอยู่ แต่ที่พื้นรอบๆกลับเต็มไปด้วยกลีบดอกไม้สีขาวทั่วไปหมด ยิ่งมีดอกมากเท่าไหรก็ร่วงมากเท่านั้น เป็นภาระแก่เจ้าของบ้านเจ้าของสถานที่ที่ต้องมาเก็บกวาดดูแลเกือบทุกวันเพราะถ้าทิ้งไว้กลีบดอกก็จะทับถมและเน่าส่งกลิ่นเหม็นและดูแล้วน่าจะต้องเป็นภาระไปอีกระยะหนึ่งทีเดียวกว่าดอกมากมายเหล่านั้นจะร่วงหมด

นักร้องที่ไม่ค่อยมีชื่อเสียงได้ไปออกรายการร้องเพลงใส่หน้ากากแล้วกลับมามีเชื่อเสียงโด่งดังผู้คนชื่นชอบมากมาย ความชื่นชมที่ท่วมท้นเกินพอดีก็มาพร้อมกับตารางงานที่แน่นเอี๊ยดเดินทางทุกวัน ขึ้นเหนือลงใต้ทำงานหนักมากไม่ได้พักผ่อน ชีวิตส่วนตัวหายไปจะไปไหนทีต้องมีคนคอยคุ้มกัน ความคาดหวังประดังประเดเข้ามาใส่ไม่ว่าจะเป็นความคาดหวังว่าต้องร้องเพลงได้ดียิ้มแย้มแจ่มใสเอนเตอร์เทนคนดูทุกงาน ต้องร้องเพลงซ้ำๆ เพลงเดิมๆ ทุกวันมาเป็นเดือนเพราะคนดูชอบ ห้ามแสดงความเหน็ดเหนื่อยหรือเบื่อหน่ายให้ใครเห็น ต้องถูกถ่ายรูปถ่ายคลิปวีดีโอทุกอิริยาบท โดนกอดโดนหอมจากคนที่ไม่รู้จัก เป็นชีวิตที่ไม่น่าสนุกเลยและต้องมีความรับผิดชอบความอดทนมากเกินคนธรรมดา

เราประทับใจนักร้องคนนี้ก็คอยติดตามผลงาน ดูไลฟ์สดเวลาที่เค้าไปทำงานในที่ต่างๆ ดูแล้วมีความสุขแต่กลับกลายเป็นว่า เหมือนติดยาเสพย์ติดยิ่งชอบมากก็ยิ่งอยากจะคอยติดตาม สิ่งที่ควรจะทำก็ไม่ได้ทำเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ไปหลายชั่วโมงต่อวัน บางวันถึงกับนอนดึกเพื่อเปิดดูย้อนหลัง ความชอบที่มากเกินไปกลายเป็นความลุ่มหลงหมกมุ่น ตื่นเช้ามาสิ่งแรกที่ทำคือเปิดดูว่ามีความเคลื่อนไหวอะไรบ้าง กลายเป็นคนที่บกพร่องในหน้าที่ ใส่ใจในหน้าที่น้อยลง ละเลยคนรอบข้าง วันไหนไม่ได้ดูการแสดงสดก็จะรู้สึกทุรนทุราย เปิดหาดูคลิปเก่าๆซ้ำๆวนไป นี่มันอาการของคนติดยาเสพย์ติดชัดๆ

จากสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเองแสดงให้เห็นได้ชัดเจนว่าไม่ใช่ความทุกข์เท่านั้นที่มีโทษ ความสุขที่มากเกินพอดีต่างหากที่ก่อให้เกิดโทษร้ายแรงมากกว่าความทุกข์เสียอีก เมื่อมีความทุกข์เราจะเกิดความไม่ชอบเราดังนั้นเราจะพยายามหากลไกที่จะดึงตัวเองออกจากทุกข์ แต่เมื่อมีความสุขเราจะไม่พยายามดึงตัวเองออกจากความสุขนั้นเลยและยังเต็มใจที่จะปล่อยตัวเองให้ถลำลึกลงไปเรื่อยๆ เหมือนคนติดยาที่ต้องเสพย์ยาตลอดเวลาและเพิ่มปริมาณไปเรื่อยๆ โดยไม่สนว่ายานั้นจะก่อให้เกิดผลเสียต่อร่างกายขนาดไหน และสักวันก็คงจะถึงจุดจบจากการลงแดงตายเพราะขาดยาหรือไม่ก็จากการเสพย์ยาเกินขนาด น่ากลัวจริงๆ

สิ่งที่เราเป็นดูแล้วมันก็แค่การชื่นชอบศิลปินคนหนึ่งเท่านั้นไม่น่าจะร้ายแรงอะไร แต่จริงๆแล้วการแสดงออกของเรามันสื่ออะไรหลายๆอย่างที่เป็นอันตรายอย่างมากโดยเฉพาะต่อลูกที่เฝ้ามองเราอยู่ทุกวัน เราเป็นตัวอย่างของการตามใจตัวเองทำในสิ่งที่อยากทำโดยละเลยหน้าที่และขาดความรับผิดชอบ เราแสดงให้ลูกเห็นว่าการลุ่มหลงกับใครหรือสิ่งใดที่เราชอบโดยไม่มีความยับยั้งชั่งใจนั้นเป็นสิ่งที่ทำได้ เราเป็นตัวอย่างของคนที่ไม่แบ่งเวลา ไม่แยกแยะลำดับความสำคัญของสิ่งต่างๆในชีวิต เป็นตัวอย่างของคนที่ให้ความสำคัญกับคนอื่นมากกว่าคนในครอบครัว เป็นตัวอย่างของการบริโภคสื่อทางโซเชียลมีเดียที่มากเกินไป แค่ตัวอย่างที่ยกมานี้ ก็เป็นอันตรายอย่างมากต่อลูกที่จะเติบโตขึ้นมาในสังคมปัจจุบัน

คงถึงเวลาเลิกยาสักทีก่อนที่ผลเสียต่างๆที่คิดไว้มันจะเกิดขึ้นจริงๆ ต้องขอบคุณศิลปินและเหล่าแฟนคลับของศิลปินคนนั้นที่ทำให้เราได้เห็นอะไรๆที่มันมากเกินพอดี เช่นความชื่นชมที่เกินพอดี ข้าวของที่เหล่าแฟนคลับนำมาให้ศิลปินจำนวนมากมายเกินพอดีจนก่อให้เกิดความลำบากกับคนที่ได้รับ และอีกหลายๆเรื่องจากการติดตามดูความเป็นไปของศิลปินคนนี้ ที่ทำให้เราฉุกคิดและรู้สึกตัวว่า เราเองก็ไม่มีความพอดีเช่นกันและเป็นความไม่พอดีที่อันตรายมาก นอกจากนั้นจะนำเอาความรู้สึกและประสบการณ์ของความลุ่มหลงจนเกินพอดีนี้มาปรับใช้และทำความเข้าใจลูกที่กำลังจะเข้าสู่วัยรุ่น วัยแห่งความลุ่มหลงและการทำอะไรที่เกินพอดี ต่อไป