Karma is one of those Bhuddisty topics that’s big, huge. Understanding it fully is equivalent to understanding the whole kit-n-kaboodle of how this world works, how we came to be born, the cycle we are stuck in and how to bring about its cessation. In other words, my details are pretty sketchy ;). Arguably it was way too big a topic for me at the time in my practice I…
We’ll begin this entry with a little civics lesson about the San Francisco jury selection process. Basically, everyone eligible to serve on a jury can be called on once a year. If summoned, you don’t necessarily need to go to court, you get place on stand-by. Each day you call in and see if you were selected to serve on the jury pool, if not, you simply need to call…
I love my mom, but I’m ashamed to admit, I haven’t always given her a fair shake. I haven’t always appreciated her. I haven’t always yielded to her. Frankly, I haven’t always viewed her with the soft, forgiving, eyes I offer to other loved ones in my life. I have my reasons. I have my beliefs. I have my agenda. I always have me me me my my my. And…
จากงานพระราชพิธีถวายพระเพลิงที่ผ่านมา ได้รับความสนใจจากสื่อต่างประเทศมาทำข่าวมากมาย ซึ่งบางสื่อนอกจากจะเสนอข่าวเรื่องความยิ่งใหญ่ของพิธีแล้ว ยังเสนอข่าวเรื่องจำนวนงบประมาณที่ใช้ในการจัดพิธีนี้ด้วย ทำให้มีการวิพากษ์วิจารณ์ และมีคอมเมนต์ในโลกโซเชียลจากชาวต่างชาติว่าเงินจำนวนนี้น่าจะนำไปทำอย่างอื่นที่มีประโยชน์มากกว่า จึงเกิดการโต้กันไปมาระหว่างคนไทยที่พยายามจะอธิบายและคนต่างชาติที่แสดงความคิดเห็นในพื้นที่ข่าวเหล่านั้น ต่างคนก็พยายามที่จะให้ฝ่ายตรงข้ามเข้าใจในสิ่งที่ตนกำลังอธิบาย แต่ต่อให้พยายามเท่าไรก็ตามคนที่ไม่เข้าใจก็ไม่เข้าใจอยู่ดี
Note from the present day: This story was one of my early contemplations on the slights and discomforts I face in my everyday life. The slights and discomforts I invite on in, in exchange for those sweet, snowy, moments I desire. As suffering goes, these little blips are barely perceptible and so easily forgotten. But it is actually their normality, their pervasiveness, that make them such compelling evidence of the trade…
ได้ดูการถ่ายทอดสดพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ดูไปก็รู้สึกได้ถึงความยิ่งใหญ่ อลังการ ความปราณีต ความตั้งใจ ความทุ่มเทของทุกคนที่ร่วมพิธีที่ตั้งใจทำเพื่อพระองค์ท่าน รู้สึกภาคภูมิใจกับวัฒนธรรมที่งดงามของคนไทย รู้สึกโชคดีที่ครั้งหนึ่งในชีวิตมีโอกาสได้เห็นพระราชพิธีที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ แต่เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าพิธีนี้เป็นพิธีที่จัดขึ้นเพื่ออะไร ก็ต้องตกใจว่าที่คนไทยได้มีโอกาสเห็นพิธีที่มีความยิ่งใหญ่งดงามขนาดนี้ก็เพราะเราต้องสูญเสียพระมหากษัตริย์อันเป็นที่รักยิ่งกว่ากษัตริย์พระองค์ใดไปมิใช่หรือ ความงดงามยิ่งใหญ่ที่ได้เห็นนี้นั้นเกิดขึ้นเนื่องมาจากความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ไม่แพ้กัน
On the tail of so much travel — India, Hawaii — it’s wasn’t terribly surprising that my To Do list was insanely long. Doctors visits and taxes to pay and calls to make, oh my. What did strike me as odd though was the feeling in my heart as I looked at the list, it might as well have said “lions and tigers and bears oh my.” I sat at…
ขึ้นเครื่องกลับ Denver ด้วยสายการบินที่ไม่ระบุที่นั่ง แต่ใช้วิธีขึ้นเครื่องตามลำดับที่ check in ซึ่งเราได้ขึ้นเครื่องกลุ่ม B ต้องรอให้กลุ่ม A ประมาณ 60 คนขึ้นเครื่องให้เรียบร้อยก่อน ก่อนหน้านี้ลูกยังเล็กเรามักจะใช้สิทธิ์ในการเดินทางกับเด็กเพื่อขึ้นเครื่องก่อน แต่มาระยะหลังลูกเริ่มโตทางสายการบินก็จะไม่ให้สิทธิ์ดังกล่าวแล้ว เราก็ยืนรอตามคิวอยู่ แต่ปรากฏว่าพนักงานสายการบินซึ่งเป็นผู้หญิงผิวดำร่างท้วม พูดจาโผงผางเสียงดัง กลับเรียกเราให้ไปขึ้นเครื่องก่อน แล้วบอกเราว่า เค้าอยากให้เราได้ที่นั่งติดกับลูกไม่อยากให้แยกกันก็เลยให้ขึ้นก่อน รู้สึกประทับใจในความใส่ใจซึ่งต่างกับสิ่งที่เราคิดว่าเค้าจะเป็น