So the last blog began with a conversation about ‘mess’ at the Wat and ended with an ah-haaaa moment about me understanding(ish) a path to make my heart neutral; to see not mess but a pile of stuff without judgment or bother. But, there is a bit more to the story. A few contemplations, conversations and inputs that really helped me get there. So, although this a twist and turn…
จากการที่รู้สึกไม่พอใจกับคำถามของสามีที่ถามว่า “วันนี้แม่ทำอะไรบ้าง” นอกจากการที่เราเอาปมในใจของตัวเองไปใส่ไว้ในคำถามนั้นแล้ว ยังเห็นตัวเองอีกว่า เป็นคนที่ชอบเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นอยู่ตลอดเวลา ความไม่พอใจที่เกิดขึ้นก็เพราะเมื่อเราเปรียบเทียบตัวเองกับสามีแล้ว เรารู้สึกว่าด้อยกว่าสามี หรือเหตุการณ์ที่เราขับรถชนแล้วเราไม่พอใจคำพูดของแม่ก็เพราะเรารู้สึกว่าแม่รักน้องมากกว่า นี่เพิ่งจะรู้ตัวว่าเราเป็นนักเปรียบเทียบตัวแม่คนนึงของวงการเลยทีเดียว
I was at the Wat and a friend was talking with Mae Yo about an issue of hers: She had asked someone to go to the store and pick-up a case of Coke, they came home with Pepsi. Over and over she asked them to go and make and exchange and she grew more and more frustrated when they didn’t. The thing is, she already knew her wrong view: when…
ทุกเย็นสามีจะโทรมาคุยจากเมืองไทยซึ่งเราจะให้คุยกับลูกๆก่อนเมื่อคุยกับลูกเสร็จก็จะมาคุยกับเรา คำถามที่สามีจะถามทุกวันคือ “วันนี้แม่ทำอะไรบ้าง” ซึ่งเป็นคำถามที่เราไม่ชอบเลย พอเค้าถามเราก็มักจะตอบว่า ไม่ได้ทำอะไร หรือตอบแบบไม่ค่อยอยากตอบ บางทีถึงขนาดขอวางโทรศัพท์ไปทำอย่างอื่นเพราะไม่อยากคุยต่อก็มี แต่มาวันนี้ สามีไม่ถามคำถามนี้เลยทั้งๆที่เราเตรียมคำตอบเอาไว้แล้วว่าจะตอบอย่างไรบ้าง คำถามเดิมที่เราไม่ชอบแต่พอเค้าไม่ถามเรากลับแปลกใจและไม่พอใจว่าในวันที่เราเตรียมคำตอบไว้แต่เค้ากลับไม่ถาม อย่างนี้คนที่ผิดปกติน่าจะเป็นเรามากกว่าคำถามหรือคนที่ถามหล่ะสิ
Why Do I do all this? It is so hard to peel back these tendencies and beliefs and find the why. Still, I think I have found at least a few reasons that play out in my tendency to imagine and seek “zones of comfort”, as well as in so many other wrong views: One: As I have already reflected in past entries, my self seeks safety. It creates narratives and…
เมื่อวานนี้เป็นวันเกิดของเพื่อนๆหลายคน ซึ่งเราก็อวยพรวันเกิดผ่านทาง facebook หรือ line แล้วแต่ช่องทางที่สะดวก และเมื่อวานนี้อีกเช่นกัน ที่ได้ทราบข่าวว่าเพื่อนสมัยมัธยมเสียชีวิตจากอาการหัวใจวาย มันทำให้เรารู้สึกสะดุดใจว่า ในวันเพียงหนึ่งวัน วันนั้นเป็นทั้งวันที่มีความสุขจากการได้รับพรได้รับของขวัญมากมายของเพื่อนคนหนึ่ง แต่กลับกลายเป็นวันที่แย่ที่สุดของอีกคนหนึ่งจนถึงขั้นเสียชีวิต วันหนึ่งวันของเพื่อนเราทั้งสองคนมันแตกต่างกันสุดขั้วขนาดนี้เชียวหรือ
Dear Reader — this blog is a direct continuation of the last entry, Wrong Views on Suffering and Happiness —What, How, the Lie and Why Part 1 and Part 2 — if you have not yet read that post yet please head back there and read it before you continue. The Lie: The problem is that my 3s and 4s (memory and imagination) –my self — is a liar. I know this because I have…
Now that I know that becoming a dog owner is not as simple as I thought it was going to be, learning how to train and interact with him is important if I want to be a responsible dog owner. In one of the dog training books, there is a saying that each and every dog owner needs to keep in mind: “Dog is animal first, then species, then breed,…
Dear Reader — this blog is a direct continuation of the last entry, Wrong Views on Suffering and Happiness —What, How, the Lie and Why Part 1 — if you have not yet read that post yet please head back there and read it before you continue. How: My 3s (memory) and 4s (imagination) plus self and self belonging give rise to my sense of happiness and my quest for it. Me…