ฉันถูก
อ่านนิยายเล่มหนึ่งเป็นหนังสือที่อ่านไปได้ครึ่งเรื่อง แล้ววางเพราะเกลียดนิสัยของพระเอกมาก อ่านไปได้ครึ่งหนึ่งมีความรู้สึกถูกบีบคั้น สงสารที่ตกเป็นเหยื่อ เป็นที่รองรับอารมณ์ จนเราไม่สามารถอ่านหนังสือเล่มนี้ต่อไปอีกได้
อ่านนิยายเล่มหนึ่งเป็นหนังสือที่อ่านไปได้ครึ่งเรื่อง แล้ววางเพราะเกลียดนิสัยของพระเอกมาก อ่านไปได้ครึ่งหนึ่งมีความรู้สึกถูกบีบคั้น สงสารที่ตกเป็นเหยื่อ เป็นที่รองรับอารมณ์ จนเราไม่สามารถอ่านหนังสือเล่มนี้ต่อไปอีกได้
อ่านหนังสือเล่มหนึ่ง สะดุดกับข้อความในหนังสือที่ว่า “อาจเพราะความชินตาจึงไม่เห็นค่าความงดงาม” เรามีเจ้านายที่สนับสนุนเราทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว ให้โอกาสในการทำงานสนับสนุนเราทุกเรื่องทุกอย่าง ทุกครั้งที่เราเดือดร้อนหรือต้องการความช่วยเหลือ เจ้านายและครอบครัวจะยื่นมือเข้ามาช่วยเราตลอดเวลา แต่เราเอง เมื่อมีคนมาขอความช่วยเหลือจากเรา เรากลับทิ้งเจ้านายเราไปช่วยคนอื่น
ดูรายการประกวดร้องเพลงรอบที่กรรมการหันหลังให้ผู้เข้าแข่งขันร้องเพลง ถ้ากรรมการถูกใจผู้ร้องเพลงคนใด เขาจะกดปุ่มแล้วเก้าอี้จะหมุนมาให้ทั้งสองฝ่ายได้เห็นกันและกัน ถ้าหากมีกรรมการหมุนเก้าอี้มามากกว่าสองท่าน ผู้เข้าแข่งขันร้องเพลง จะเป็นผู้เลือกว่าเขาต้องการไปอยู่กับกรรมการท่านใด ขณะเดียวกันหากกรรมการท่านนั้นต้องการผู้แข่งขันให้อยู่ทีมตัวเอง กรรมการจะพรีเซ้นท์ตัวเองว่าอยู่กับเขาแล้วจะดีอย่างไร กรรมการจะทำอะไรให้เขาได้บ้าง ซึ่งขณะที่กรรมการพรีเซ้นท์ตัวเองก็ไม่ต่างอะไรกับผู้เข้าแข่งขันที่กำลังร้องเพลง เพียงแต่เปลี่ยนสถานะว่าใครกำลังเลือกใคร
อ่านหนังสือเล่มหนึ่งสะดุดตอน เจ้าหญิงตกน้ำ นางกำนัลร้องโวยวาย ยืนมองด้วยความไม่สบายใจ แต่ไม่มีใครลงไปช่วยเจ้าหญิงในสระน้ำสักคน อ่านแล้วรู้สึกว่าอะไรฟะ คนตกน้ำจะตายอยู่ตรงหน้า ทำไมไม่ช่วย มัวแต่ร้องแลกแหกกระเชอ โวยวายอยู่ได้ แต่ไม่ยอมทำอะไรให้ดีขึ้นมา ถ้าเป็นเราเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นเราจะต้องช่วยเขาจนสุดความสามารถ เราต้องข่วยชีวิตเขาให้ได้ นั่นคือความคิด แต่ในความเป็นจริงล่ะ เราจะสามารถทำอะไรได้แค่ไหน?
มีโอกาสได้รับชมการแข่งขันประกวดร้องเพลงในแนวเรียลลิตี้โชว์รายการหนึ่ง ซึ่งในวันแข่งขันรอบสี่คนสุดท้าย ตัวเองเชียร์น้องที่เข้าแข่งคนหนึ่ง เพราะความที่น้องมีความสามารถ มีเสียงคุณภาพ แต่ยอมรับว่าในการแข่งรอบนี้ สำหรับเรา เราคิดว่าน้องทำได้ไม่ดีเท่าที่เราต้องการในเพลงแรก แต่น้องทำได้ดีในเพลงที่สอง เมื่อกรรมการตัดสิน น้องได้คะแนนเต็ม เสียงโหวตในห้องส่ง น้องคนนี้ก็ได้คะแนนนำเป็นที่ 1
เราเป็นคนหารองเท้าใส่ยาก เนื่องจากเท้าของเราไม่ได้มาตรฐาน และตัวเราเองก็ทราบปัญหาดีอยู่ พยายามแก้ปัญหาด้วยการเปลี่ยนรองเท้าบ่อยๆ เจอที่ถูกๆ ดีๆ ก็ซื้อเก็บไว้เรื่อยๆ จนวันหนึ่งน้องสาวแนะนำให้ไปร้านรองเท้าร้านหนึ่ง น้องบอกว่าร้านนี้เขามีการวัดเท้า และปรับรองเท้าให้เข้ากับเท้าของเจ้าของ เรากำลังอยากได้รองเท้าเดินป่าใหม่อยู่พอดี จึงไปตามคำแนะนำพร้อมกับกัลยานมิตรอีกสองคน เมื่อไปถึงร้านคนขายให้บริการทีละคนโดยเริ่มจากการวัดเท้า สังเกต ให้ความรู้ แนะนำว่าควรใช้รองเท้าแบบไหน ปรับแต่งรองเท้าให้เข้ากับเท้าของแต่ละคน ใช้เวลาในการซื้อทั้งหมด 2 ชั่วโมง สำหรับเราแล้ว ไม่เคยต้องใช้เวลาในการเลือกซื้อรองเท้านานขนาดนี้
ในการทำงานที่ร้าน เราและเพื่อนที่ทำงานคู่ในกะเดียวกัน ต้องการที่จะใช้แทปเล็ทคนละเครื่องเพื่อความสะดวกรวดเร็ว แต่เราพบปัญหาบ่อยๆ ตรงที่เพื่อนคนที่ทำกะก่อนหน้าเรา ไม่ค่อยเสียบปลั๊กไว้ให้ มีผลทำให้การทำงานของเราติดขัดไม่รวดเร็วเท่าที่เราต้องการ เราเคยบอกให้เขาระวังเรื่องนี้แล้วหลายครั้ง เขาก็ยังทำอยู่เหมือนเดิม ล่าสุดเมื่อเขาทำอีกเราเลยโพสไปในไลน์กลุ่มของที่ร้าน เมื่อเพื่อนคนนี้อ่านข้อความเขาโกรธมาก ส่งข้อความมาต่อว่าเรา เมื่อเราอ่านข้อความเรามีความรู้สึกว่าเขาเข้าใจคนละประเด็นกับเรา ก็ไม่มีประโยชน์ที่เราจะพูดต่อ เราเลือกที่จะเงียบ
ดูรายการโชว์รายการหนึ่ง เป็นรายการประเภทมิวสิคโชว์ เพื่อให้นักร้องเจ้าของเพลงค้นหา คนมาร้องคู่กับตน ซึ่งนักร้องปริศนามี 7 คน ภารกิจของนักร้องตัวจริง จะต้องค้นหานักร้องเสียงเพราะ ไม่ใช่นักร้องเสียงเพี้ยน โดยมีนักสืบอีกห้าคนมาช่วยออกความเห็นว่าเขาคิดว่านักร้องปริศนาร้องเพราะหรือร้องเพี้ยน แล้วจึงให้นักร้องตัวจริงเลือกนักร้องปริศนามาร้องด้วยในท้ายที่สุด
เมื่อก่อนเคยถามตัวเองว่า “เกิดมาทำไม?” ลองหาคำตอบจากที่นั่นที ที่นี่ที แต่ไม่เคยมีคำตอบที่คิดว่าใช่ให้ตัวเองได้ ไม่รู้จริงๆ ว่าเกิดมาทำไม เพื่ออะไร ไม่รู้แม้กระทั่งความคิดของตัวเอง ไม่มีจุดหมายปลายทาง