ไม่มีทางเลือก

July 27, 2017

เมื่อวันเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาพาเด็กๆไปเที่ยวต่างจังหวัด รู้สึกว่ามีเวลาน้อยเกินไปยังเที่ยวได้ไม่ทั่ว เพราะปกติแล้วเวลาเที่ยวต่างจังหวัดเราจะค้างอย่างน้อย 2 คืน คราวนี้จึงรู้สึกเหนื่อยและไม่ชอบใจ นึกในใจว่าก็เราไม่มีทางเลือก เพราะวันธรรมดาที่น้องสาวและคุณพ่อไปทำงานก็เป็นหน้าที่เราที่อยู่เฝ้าคุณแม่จนกระทั่งเค้ากลับมาจากทำงานประมาณ 2-3 ทุ่ม เราจึงได้กลับบ้าน เสาร์อาทิตย์ถึงจะได้พาเด็กไปเที่ยว รู้สึกเหนื่อยและหมดพลังตั้งแต่กลับจากต่างจังหวัด ผ่านมาสองวันก็ยังไม่หาย เลยมานั่งถามตัวเองว่าเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น

Read More >>

ห้องนอนของเรา

July 20, 2017

นับเป็นเวลาร่วมเดือนตั้งแต่ออกจากบ้านเพื่อเดินทางกลับเมืองไทยที่เราแทบจะไม่ได้นอนในห้องนอนของเรา บนเตียงของเราที่ปูด้วยเครื่องนอนที่เราเลือกซื้ออย่างดีมากับมือ เริ่มตั้งแต่ก่อนกลับไทยได้ไปแวะค้างบ้านเพื่อนที่ California ซึ่งเพื่อนก็เตรียมห้องนอนชั่วคราวไว้ให้ จากนั้นก็ต้องมานอนบนเครื่องบินที่หาความสบายแทบไม่ได้หลับบ้างไม่หลับบ้างปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว เมื่อถึงไทยวันแรกก็เกิดเหตุให้เราต้องพาคุณแม่ไปโรงพยาบาล บางคืนก็อาศัยนอนที่บริเวณนั่งรอหน้าห้อง ICU โดยเอาเก้าอี้มาต่อกันแล้วนอน เมื่อคุณแม่ย้ายไปห้องธรรมดาก็ไปนอนเฝ้าที่โรงพยาบาล มีเพียงโซฟาในห้อง หมอน 1 ใบและผ้าห่ม 1 ผืน

Read More >>

การเปลี่ยนแปลง

July 13, 2017

พาเด็กๆไปดูหนังที่โรงภาพยนตร์เป็นครั้งแรกตั้งแต่กลับมาถึงเมืองไทย พบว่าช่วงเพลงสรรเสริญพระบารมีที่เปิดก่อนการฉายภาพยนตร์นั้นเปลี่ยนไป ภาพประกอบเพลงที่เราคุ้นเคยจะเป็นพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 แต่ในคราวนี้ ภาพทุกภาพเปลี่ยนเป็นภาพของพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 10 ความรู้สึกเมื่อได้เห็นคือใจหาย รู้สึกว่าถึงเวลาที่เราจะต้องยอมรับความจริงว่าทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว เปลี่ยนรัชกาลแล้ว ไม่เหมือนเดิมแล้ว จริงๆซินะ

Read More >>

โดนรุม

July 6, 2017

ตอนที่คุณแม่ป่วยหนักจากการติดเชื้อในกระแสเลือดจะเป็นภาวะที่ร่างกายอ่อนแอมาก ระหว่างการรักษาก็จะพบปัญหาอื่นๆเข้ามารุมเร้ามากมาย เช่น อยู่ๆก็มีเลือดออกภายในช่องท้อง มีเสมหะอุดตันในปอดทำให้หายใจได้แค่ครึ่งเดียว เกิดภาวะบวมน้ำ มีน้ำในช่องท้องทำให้ท้องอืด มีไข้เพราะเกิดการอักเสบบริเวณที่เข็มเจาะเพื่อให้ยาและให้สารน้ำ บางวันก็เกลือแร่ต่ำ บางครั้งก็เกล็ดเลือดต่ำ ซึ่งหมอก็ทยอยแก้ปัญหาไปทีละปัญหา มันทำให้เรารู้สึกว่าเหมือนคุณแม่โดนรุม จะรุมอะไรกันนักหนาแค่ปัญหาติดเชื้อในกระแสเลือดก็หนักมากแล้วนี่ยังมีอะไรต่อมิอะไรมารุมตลอดเวลาทำไมถึงได้โหดร้ายขนาดนี้ แต่มันก็ทำให้เราฉุกคิดขึ้นมาว่า นี่ละสินะคือความเป็นจริง ความโหดร้าย การโดนรุมมันคือความจริงที่เกิดขึ้นตลอดเวลาในโลกนี้

Read More >>

ประเด็น

June 29, 2017

ช่วงที่คุณแม่ยังอยู่ในห้อง ICU ซึ่งทางโรงพยาบาลจะกำหนดเวลาเยี่ยมช่วงเช้าเป็น 10:00-2:00 แต่เราติดรถสามีออกมาแต่เช้าจึงถึงโรงพยาบาลประมาณ 7 โมงเช้า ก็กดกริ่งขอเข้าเยี่ยมเพื่อจะบอกแม่ว่าเรามาถึงแล้ว เมื่อเข้าไปเห็นประตูห้องของแม่เราปิดอยู่ซึ่งปกติประตูจะเปิดตลอด เลยถามคุณหมอประจำ ICU ว่าเข้าไปได้ไม๊ ทำอะไรอยู่รึเปล่า คุณหมอก็ตอบว่าได้ แต่ถ้าจะให้ดีควรจะมาในเวลาเยี่ยมจะดีกว่าเพราะช่วงเช้าๆแบบนี้ หมอและพยาบาลจะงานยุ่ง รู้สึกว่าเราโดนตำหนิ ความไม่พอใจเกิดขึ้นทันที แต่ก็ตอบไปว่าจะเข้าไปทักทายเท่านั้น พอออกจากห้องก็มานั่งคิดต่อว่าเราจะจัดการกับความรู้สึกไม่พอใจนี้อย่างไรดี

Read More >>

ร่างกายของใคร

June 22, 2017

วันที่กลับมาถึงเมืองไทยเป็นวันที่คุณแม่ shock เพราะติดเชื้อในกระแสเลือดต้องเข้าโรงพยาบาล เราจึงมีโอกาสอยู่ในทุกขั้นตอนตั้งแต่การนำส่งโรงพยาบาล การวินิจฉัยถึงสาเหตุการ shock รวมทั้งรับรู้ทุกขั้นตอนของการรักษา เราซึ่งเป็นคนอื่นไม่ใช่เจ้าของร่างกายกลับได้รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นและกำลังจะเกิดกับร่างกายนั้น ในขณะที่เจ้าของร่างกายกลับไม่มีโอกาสได้รับรู้อะไร มันทำให้รู้สึกว่า อ้าว… จริงๆแล้วร่างกายนั้นหน่ะมันเป็นของใครกันแน่

Read More >>

ควบคุมไม่ได้

June 1, 2017

ไปซื้อของที่ Costco เราจอดรถในช่องจอดอย่างเรียบร้อย พอกลับออกมาเห็นรถที่จอดตรงข้ามจอดเกินมาในช่องจอดด้านเราเยอะมากจนเกือบจะชนกัน จอดห่างจากหน้ารถเราประมาณนิ้วเดียวเท่านั้นเอง  เห็นแล้วไม่แน่ใจว่าโดนชนรึเปล่า ต้องถอยรถตัวเองออกมาดูว่ามีร่องรอยชนไม๊ ดีที่ไม่โดนชน ในใจก็นึกตำหนิเจ้าของรถคันนั้นว่าไม่ได้สนใจอะไรเลยหรือว่าจอดรถเกือบจะชนรถคนอื่นอยู่แล้ว

Read More >>

อยู่ต่อไปอย่างไร

May 25, 2017

ฟังเพลงที่ชอบมากซึ่งเปิดฟังมาหลายรอบก็เพราะดีไม่ได้รู้สึกอะไร แต่เมื่อวานนี้เปิดฟังอีกครั้ง เมื่อถึงท่อนที่เค้าร้องว่า How am I supposed to live without you, when all that I’ve been living for is gone!!! (ฉันจะอยู่ต่อไปอย่างไรเมื่อทุกสิ่งที่ฉันอยู่เพื่อนั้นได้จากไปแล้ว) ถึงกับสะอึกอยู่ดีๆก็ร้องไห้ออกมาเพราะมันรู้สึกได้ถึงความรู้สึกตามเนื้อเพลงจริงๆ ว่า ถ้าหากมันเกิดขึ้นจริงกับเรา เราจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร

Read More >>

The Little Mermaid

May 18, 2017

ได้ไปดูละครเพลงเรื่อง The little mermaid ซึ่งแสดงโดยนักเรียนจาก Elementary School ที่ลูกเรียนอยู่เพราะลูกสาวอยากไปดูเพื่อนแสดง เด็กๆเก่งมากแสดงดีร้องเพลงได้ดี ฉากแสงเสียงก็ทำอย่างมืออาชีพ ดูถึงตอนที่ Ariel บ่นกับเพื่อนที่เป็นปลาว่า “I wish father would understand that we look at the same things differently” (ฉันอยากจะให้พ่อเข้าใจว่าเรามองสิ่งเดียวในทางที่แตกต่างกัน) รู้สึกสะดุดใจทันทีว่า นี่สินะคือต้นเหตุของปัญหาทั้งหมดที่ทำให้เกิดเรื่องราวต่างๆตามมามากมายจนทำให้ Arial เกือบจะต้องไปเป็นทาสของแม่มดไปทั้งชีวิต

Read More >>

หยุดด้วยตัวเอง

May 11, 2017

ดูละครเรื่องหนึ่งที่เคยดูแต่ไม่ได้ติดตามเพราะไม่ค่อยชอบเนื้อหาของเรื่องที่ค่อนข้างล่อแหลม พอเห็นว่าละครเรื่องนี้จบไปแล้วเลยมาเปิดดูตอนจบของเรื่อง ซึ่งกลับทำให้ประหลาดใจมากเพราะมีบทสรุปของเรื่องที่น่าสนใจทีเดียว ประทับใจที่ตัวละครตัวหนึ่งพูดว่า “เราไม่สามารถช่วยใครให้ออกจากป่าของความหลงได้ เพราะ รัก โลภ โกรธ หลง เกิดขึ้นจากตัวเองจึงต้องหยุดมันด้วยตัวเอง ดังนั้นเราจึงช่วยใครไม่ได้ถ้าหากคนๆนั้นไม่เดินออกจากป่าด้วยตัวของเค้าเอง”

Read More >>