This blog is a continuation of the previous blog — Some (More) HW on Self and Self Belonging. As I began to understand how the process of creating self and self belonging works, I struggled with my usual question: Why do I do this — prop-up a self and continue to fuel it? What purpose does it serve? My contemplations so far had gotten me to see that my sense of…
Some (More) HW on Self and Self Belonging
Mae Yo, once again, offered me her favorite homework assignment — “go contemplate self and self belonging.” This time around, she gave made it a little harder — “go contemplate self and self belonging in the situations of your life and pay special attention to the relationship between self, self belonging, the aggregates and the arising of suffering.” Somehow, I never seem to get those easy assignments….Anyway, here you can…
ความไม่มี
การมาใช้ชีวิตอยู่ที่เมือง Highlands Ranch, Colorado ซึ่งเป็นเมืองใหม่ที่ออกแบบมาให้เป็นย่านที่พักอาศัย สิ่งที่ได้ก็คือความปลอดภัย อากาศที่ดี ธรรมชาติรอบๆบ้าน ระบบโรงเรียนที่มีมาตรฐานสูง แต่สิ่งที่ขาดแคลนคือ ร้านอาหารที่อร่อยรสชาติถูกปาก เพราะเมืองนี้ไม่ค่อยมีคนต่างชาติมากนักร้านอาหารจึงไม่ค่อยหลากหลาย คนไทยในเมืองนี้นอกจากครอบครัวเราแล้วก็ไม่เคยเจอคนไทยคนอื่น ดังนั้นทั้งเมืองจึงไม่มีร้านอาหารไทย จะมีก็แต่ร้านอาหารจีน ญี่ปุ่น และเวียดนามซึ่งรสชาติธรรมดาและยังราคาสูงอีกด้วย
Suffering and Self — Yummy
Up until now, my practice had, of course, considered suffering and self; after all, they make the obligatory appearance in most of my stories. But, they had always been an appetizer, maybe a big kale salad, sometimes the all important desert (I have a sweet tooth). But they were rarely the main course. That honor generally went to impermanence or other interesting Buddhisty stuff like karma and aggregates ( had…
My Mom and I Part 4 — The Middle Path
As a recap: This blog is a continuation of the last in which I discovered gratitude for my mom after re-considering my memories of her. It was an exercise in which I made an effort to recall Mom’s good qualities as an antidote to my previous perspective which was to focus on negatives only. With my heart all mushysoft with gratitude for my mom, a troubling question came to mind —…
The Leached Dog
ได้ดูคลิปที่สุนัขนั่งรอเจ้าของโดยที่มีสายจูงคล้องคอไว้แต่อีกปลายของสายนั้นวางไว้เฉยๆไม่ได้คล้องหรือผูกกับอะไรเลย ดูครั้งแรกก็น่ารักและตลกดี พอดูอีกครั้งคราวนี้ไม่ตลกละ ความรู้สึกที่เข้ามากระแทกใจคือ นี่เรากำลังนั่งดูตัวเอง!!! สุนัขตัวนั้นคือตัวเราเอง ตัวเราที่ต้องการคำชมและทำทุกอย่างเพื่อคำชม ไม่ว่าการกระทำนั้นจะดูตลก ดูโง่ แค่ไหนเราก็ทำ หนำซ้ำยังภาคภูมิใจกับสิ่งที่ทำลงไป คิดไปเองว่า เราทำดีแล้วและสิ่งที่เราทำนั้นแสดงให้เห็นว่าเราดีกว่าคนอื่น!
บาดเจ็บ(2)
จากการบาดเจ็บเมื่อ 2 สัปดาห์ที่แล้วทำให้ข้อเท้าแพลงและเดินไม่ได้นั้น นอกจากจะทำให้ได้เห็นตัวเองแล้ว ยังทำให้เห็นมุมมองของเราต่อสิ่งรอบตัวที่แตกต่างออกไปตามสถานการณ์ที่ต่างไปอีกด้วย สิ่งที่ได้เห็นชัดมากคือเห็นว่าสิ่งใดที่มีสำคัญต่อการดำรงชีวิตของเราอย่างแท้จริง ในตอนนั้น โทรศัพท์มีไว้เพื่อติดต่อสื่อสารเท่านั้น Social Media แทบจะตัดออกจากชีวิตไปเลย เสื้อผ้ากางเกงยีนส์ตัวโปรดก็ไม่ได้ใส่เพราะใส่ยาก รองเท้าคู่โปรดก็ใส่ไม่ได้เพราะเท้าบวม กาแฟที่เคยดื่มทุกเช้าก็ไม่ได้ดื่มเพราะสิ่งที่สำคัญจริงๆคืออาหาร 3 มื้อ ห้องนอน master bedroom ที่อยู่ชั้น 3 นั้นไม่จำเป็นเลยแค่มีโซฟาห้องนั่งเล่น หมอน และผ้าห่มให้ความอบอุ่นเท่านั้นก็พอ มันทำให้เราได้เห็นว่า ในชีวิตวันๆนึงของเรา วนเวียนอยู่กับสิ่งที่ไม่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตจริงๆไปมากมาย
บาดเจ็บ(1)
2 สัปดาห์ที่แล้วเกิดอุบัติเหตุล้มในขณะเล่นเทนนิสทำให้ข้อเท้าแพลงค่อนข้างรุนแรง เดินไม่ได้เลย 2 วัน ผ่านมาสองอาทิตย์ก็ยังเดินได้ไม่ปกติ ลงน้ำหนักมากไม่ได้ ช่วงที่เจ็บอยู่นั้นได้มองเห็นความจริงอะไรหลายๆอย่างในมุมที่เราไม่เคยมองเห็นมาก่อน บางอย่างก็ทำให้เราอึ้ง บางอย่างก็ทำให้เราภูมิใจ บางอย่างที่เป็นสิ่งที่เราคิดว่าไม่ดี กลับมีประโยชน์อย่างมากมาย ได้เห็นความสำคัญของบางสิ่งที่ไม่เคยมีความสำคัญกับเราเลย
Mom and I Part 3: A Little Gratitude Goes a Long Way
A recap: In the last blog I described how I used a simple tool ( A is better than B, B is Better than A, etc.) to begin considering some of the wrong views I held about my mom, particularly in comparison to my dad. I came to see that I had built an ‘image/memory’ of my mom that was based on my biases (of what characteristics are most valuable), in…
My Mom and I Part 2
Click here for My Mom and I part One: It was the 2014 retreat and we were reviewing one of my favorite Dharma tools*, the one where you take 2 objects and compares them as follows: A is Better than B B is Better than A A and B are essentially the same, are they even worth comparing? A and B are so different from each other, are they worth…