ไปเข้าคลาสตีเทนนิสที่ Recreation center ใกล้บ้าน คลาสนี้มีเราลงแค่คนเดียวแต่วันนั้นมีคน walk in เข้ามาเรียนด้วย ปรากฏว่าเราตีไม่ดีเลยและเราก็รู้ตัวว่าแรงไม่ค่อยมี เหนื่อยง่าย ควบคุมลูกไม่ดี ตีออกตลอด ในขณะที่คนที่มาเล่นด้วยนั้น แข็งแรงและควบคุมลูกได้ดีมาก ตอนท้ายคลาสก็ให้แข่งกันซึ่งเราก็แพ้อย่างง่ายดาย พอจบคลาสเราก็ไปบอกครูว่าเห็นไม๊บอกแล้วว่าเราแพ้แน่ ครูกลับหันมาบอกว่า “Oh! You did great!” เราได้ยินแล้วก็ได้แต่ก็ยิ้มรับแล้วก็ลากลับ
A Final Installment of the Break From Our Regularly Scheduled Program
Well Dear Reader, the boxes have begun to dwindle, my stuff has mostly found a home (even if I don’t feel I have), so soon we will be getting back to the regular schedule of blog posts. But, I didn’t want to end this interlude without some final thoughts: For those of you who are just tuning-in, my new home, New York, is not all I had hoped it would be….
คำชม VS คำติ
ได้ข่าวนักร้องคนนึงซึ่งร้องเพลงได้ดีแต่ไม่ได้ดังขึ้นมาจากการร้องเพลง กลับดังขึ้นมาจากการจัดรายการที่เชิญแขกรับเชิญขึ้นรถแล้วพูดคุยเหมือนเพื่อนคุยกันจึงมีการพูดคำหยาบและมีความทะลึ่งแบบที่ผู้ชายมักจะพูดกับเพื่อน นักร้องคนนี้ก็เริ่มเป็นที่รู้จักและผู้คนมักจะชื่นชมความตลกที่แฝงความหยาบคายของเค้า แต่ล่าสุดเค้าได้ทำรายการใหม่ที่มีเนื้อหาไปในทางล่อแหลมและบางคำพูดออกไปในแนว Sexual Harassment รายการนี้และนักร้องคนนี้จึงถูกโจมตีอย่างหนักจากสังคม มันทำให้เราสงสัยว่า ทำไมเค้าถึงคิดว่ารายการในแนวนี้และความหยาบคายแบบนี้เป็นสิ่งที่ทำได้จนถึงกับทำเป็นรายการออกมา
And Now an Interruption in Our Regularly Scheduled Programming Part IV — My House Thats Not Quite Mine
As part of our move to New York, Eric and I bought a new home in Lower Manhattan. We had seen it once, while he was here interviewing with his new company, and we fell in love at first sight. As soon as we stepped into the sunny loft space we began to imagine our life there — Eric cooking in the chef’s kitchen, me lounging by the fireplace, all the…
And Now an Interruption in Our Regularly Scheduled Programming Part III — Boxes of Rupa
In my time of transition I continue to ‘broadcast live’ some of my thoughts on my recent move to NY. Sitting shadowed by a tower of boxes, stuffed with the things I ‘own’, its a bit hard not to have some thoughts on that favorite old topic: Rupa I am surrounded by, swimming in, a sea of my stuff. I can look at each item and remember how badly I…
จี้จุด
วันนี้ลูกสาวคนโตไม่ค่อยสบายขอหยุดโรงเรียนซึ่งเค้าบอกว่าเมื่อวานนี้ไปโรงเรียนแล้วไอจนทำอะไรไม่ค่อยได้ซึ่งเราก็ให้เค้าตัดสินใจเองว่าจะหยุดหรือไม่ เราก็ดูแลทำอาหารอ่อนๆให้ทาน หายา หาน้ำเกลือให้ล้างจมูก แล้วก็เตรียมตัวไปส่งลูกคนเล็ก พอกลับมาก็มานั่งทานข้าวเช้าพร้อมกับดูละครจากโทรศัพท์ไปด้วยเหมือนที่เคยทำทุกวัน ลูกเดินออกมาเห็นแล้วพูดว่า เวลาเค้าไปโรงเรียนแล้วแม่อยู่บ้านก็เป็นอย่างนี้สินะ ดูแต่ละครไม่ทำอะไรเลย เท่านั้นเอง… โกรธมากจนตะคอกออกไปว่า อยากรู้ใช่ไม๊ว่าไม่ทำอะไรเลยเป็นยังไงแม่จะทำให้ดู!!!
AND NOW AN INTERRUPTION IN OUR REGULARLY SCHEDULED PROGRAMMING PART II — NO GOING BACK TO SF
For those of you just tuning in, we are taking a little break from our regularly scheduled program ( a chronology of highlights in my Dharma practice) as I move and settle into a new home. So for a few weeks, you will be getting real-time reflections. A blow-by-blow of my life and my practice as I adjust to my new home. Last week I talked about my disappointment in…
Powerpuff Girls
เมื่อวานนี้ลูกดูการ์ตูนตอนแรกของเรื่อง Powerpuff Girls ซึ่งเป็นเด็ก 3 คนที่ถูกสร้างขึ้นมา คนสร้างได้พาเด็กๆไปเข้าโรงเรียน ขณะที่เล่นอยู่ก็เกิดค้นพบว่าตัวเองมีพลังพิเศษ จึงใช้พลังอย่างเต็มที่ทำให้เมืองวุ่นวายและเสียหายไปหมด ผู้คนในเมืองเลยไม่พอใจ วันต่อมาคนที่สร้างเด็กๆ ถูกจับไปสอบสวน จึงไม่ได้ไปรับที่โรงเรียนเด็กๆเลยพากันเดินกลับบ้านพร้อมกับความน้อยใจ ระหว่างทางก็ได้เห็นข่าวใน TV ว่าคนในเมืองพากันไม่พอใจ จากนั้นก็ได้พบกับตัวร้ายของเรื่องซึ่งเข้ามาทำทีว่าเข้าใจความรู้สึกของการเป็นตัวประหลาดที่ผู้คนไม่ยอมรับได้ดี เด็กๆจึงหลงกลเพราะคิดว่ามีคนเข้าใจตัวเองจริงๆและร่วมมือกับตัวร้าย แต่ตอนท้ายก็รู้ความจริงและแก้ไขสถานการณ์ไปได้ด้วยดี
AND NOW AN INTERRUPTION IN OUR REGULARLY SCHEDULED PROGRAMMING — MY NEW YORK REBIRTH
So Dear Reader — this blog here is mostly a mirror of a blog I keep at alana.kpyusa.org, sharing the stories from my practice, in a lose temporal order. However, in the past year, there have been 2 times I shared ‘bonus’ stories, real-time updates about my practice in response to a move I made to New York in late 2016. I have decided to go ahead and include that…
A Topic That Never Gets Old — Me and Mine, Again…
Flashlight: I lost my friggin flashlight. Again. Sooo annoyed. I put it outside in the sun to charge at the retreat center. Someone must have moved it. Or maybe I just forgot it somewhere. I go questing, find it on a table, ‘sweet my flashlight found!’ Darkness comes and I am prepared, I turn on my flashlight, but no light. Its broken, or it didn’t charge. Now I need to…