Just a reminder, this entry is the final section in an email I sent to my teacher, Mae Yo, outlining what I see as a road map to practice. If you have not done so already, do go back and read the Last Blog before continuing: _______________________________________________________________________ Part 3: A Few Words on Ideas From the Buddha At risk of this email turning into a multi-volume desk set, I will try…
Alana’s Roadmap to Dharma Practice Part 1 and Part 2
Dear Reader, this right here is a biggie Buddhist moment –Don’t miss this and the next blog!!! Around late 2013/ early 2014, I practiced with an acute fear that I would somehow fall off the dharma path and end-up wandering in the weeds for countless more lifetimes; not exactly a comforting thought for a practitioner whose great aspiration is to reach enlightenment now, as quickly as possible, preferably in this…
Mae Yo Q and A
Back in Dec. 2013, my teacher, Mae Yo, began a Youtube Q & A series to answer questions that students submit about life, the universe and everything Buddhist (you can check-out her videos here https://www.youtube.com/user/KPYproductions/videos). Since my own knowledge on these topics could use a little work, I compiled a hefty list of questions. Generalized/public versions of these questions and formal answers can be found amongst the videos linked above. However,…
Happy for you
วันนึงนั่งคุยกับลูกสาวคนเล็กเรื่องทั่วๆไป พอดีนึกขึ้นได้เลยบอกลูกว่าเราจะไปดูคอนเสิร์ตเพราะหาบัตรคอนเสิร์ตของศิลปินที่เราชอบได้แล้ว ซึ่งลูกรู้ว่าแม่ชอบศิลปินคนนี้อยากไปดูคอนเสิร์ตและบัตรก็หายากมาก สิ่งที่ได้เห็นจากลูกคือ ดวงหน้าที่สว่างไสวตาเป็นประกายพร้อมกับยิ้มกว้างแล้วก็พูดออกมาว่า “Mommy!!!… I’m so happy for you!” สิ่งที่ลูกแสดงออกมาทำให้เราอึ้ง มันบริสุทธิ์มากๆ รู้สึกได้เลยว่าลูกดีใจกับเราจริงๆ เพราะลูกเองไม่ได้ชอบและเราก็ไม่ได้พาไปด้วย เลยเกิดคำถามกับตัวเองว่า แล้วเราหล่ะเราเคยรู้สึกยินดีกับใครอย่างจริงใจโดยที่ไม่ดึงเข้ามาเกี่ยวกับตัวเองแบบนี้บ้างหรือไม่ แล้วก็พบคำตอบที่แสนจะน่าตกใจคือ “ไม่เคย”
สมบัติ
เมื่อคุณแม่จากไป ภาระกิจสำคัญอย่างหนึ่งที่ต้องทำคือ การจัดการกับข้าวของเครื่องใช้ของคุณแม่ ทั้งอุปกรณ์ต่างๆที่ใช้ในยามป่วยเช่น เตียงคนไข้ รถเข็น ของใช้สิ้นเปลืองทั้งหลาย เสื้อผ้า เครื่องใช้ทุกๆอย่าง รวมไปถึงจัดการเรื่องเอกสารทางราชการต่างๆ ซึ่งทำให้ได้เห็นความจริงเรื่องสมบัติอย่างชัดเจน ได้สัมผัสและรู้สึกถึงความรู้สึกที่ว่า ไม่มีอะไรเป็นของเราอย่างแท้จริง
20,000 Leagues Under The Sea
As a kid my greatest Disney World love, the thing that filled me with anticipation before each visit, was the ride 20,000 Leagues Under the Sea. I remember climbing down to take my seat on the submarine, watching out the window as we traveled deep under the ocean seeing mermaids, and giant squid, and other sea wonders. As soon as the ride ended all I wanted was to get back…
OUR OLD FRIENDS RUPA AND CONTROL MAKE A REAPPEARANCE
This next story features our old friends Rupa (form, stuff) and control. It’s not so much that I ever stopped contemplating these topics, in fact I am currently contemplating them with renewed vigor, but they slipped into the background of a number of these stories. So here we have it front and center once again…. I was at the Wat shortly after the India trip and Mae Yo asked a…
ร่างกายคนเรา
กลับเมืองไทยคราวนี้ ไปเฝ้าคุณแม่ที่ป่วยจนกระทั่งคุณแม่จากไป อยู่ร่วมงานศพจนเสร็จสิ้นพิธีลอยอังคาร ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับร่างกายคุณแม่ตลอดเวลาเกือบ 3 เดือน ทำให้ได้เห็นความจริงเกี่ยวกับร่างกายของคนเราได้อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ที่สำคัญได้รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงที่ไม่ว่าใครก็ควบคุมไม่ได้อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
India Interlude Part 3: On Karma
On Karma On the first day of the trip, Mae Yo asked us to consider what kind of karma folks have to be living in a place like India, to be born into the conditions of poverty we see on the streets around us. (Present day note: a much more complete entry on Karma is coming-up, these are just a few thoughts from my trip). As I looked out the…
India Interlude Part 2: On Standards
On Standards Last night we stayed at a hotel that was super dirty. The sheets were stained, there was hair everywhere, a peek in the kitchen revealed all kinds of creepy crawlies, the toilet was brown, as was the faucet water. It stank. I was soooo very uncomfortable. As I lay in my bed, I had no choice, no where else to go so I tried to fall asleep. I…