Eric and I were in Hawaii and, me being a sucker for all things touristy and kitschy, got sold on tickets to a submarine ride. We took our seats on board and the boat began to descend. Down and down we went into a world that looks so different than what I’m used to. I peeled my eyes away from the window for just a sec and I noticed that…
ควบคุมไม่ได้
ไปซื้อของที่ Costco เราจอดรถในช่องจอดอย่างเรียบร้อย พอกลับออกมาเห็นรถที่จอดตรงข้ามจอดเกินมาในช่องจอดด้านเราเยอะมากจนเกือบจะชนกัน จอดห่างจากหน้ารถเราประมาณนิ้วเดียวเท่านั้นเอง เห็นแล้วไม่แน่ใจว่าโดนชนรึเปล่า ต้องถอยรถตัวเองออกมาดูว่ามีร่องรอยชนไม๊ ดีที่ไม่โดนชน ในใจก็นึกตำหนิเจ้าของรถคันนั้นว่าไม่ได้สนใจอะไรเลยหรือว่าจอดรถเกือบจะชนรถคนอื่นอยู่แล้ว
อยู่ต่อไปอย่างไร
ฟังเพลงที่ชอบมากซึ่งเปิดฟังมาหลายรอบก็เพราะดีไม่ได้รู้สึกอะไร แต่เมื่อวานนี้เปิดฟังอีกครั้ง เมื่อถึงท่อนที่เค้าร้องว่า How am I supposed to live without you, when all that I’ve been living for is gone!!! (ฉันจะอยู่ต่อไปอย่างไรเมื่อทุกสิ่งที่ฉันอยู่เพื่อนั้นได้จากไปแล้ว) ถึงกับสะอึกอยู่ดีๆก็ร้องไห้ออกมาเพราะมันรู้สึกได้ถึงความรู้สึกตามเนื้อเพลงจริงๆ ว่า ถ้าหากมันเกิดขึ้นจริงกับเรา เราจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร
It’s Thai Time (A Year and a Half Late)
It was at the end of the 2012 (I think) retreat and the teachers were taking suggestions/ feedback on the retreat from the participants. I raised my hand, “I think it would be good if LP Nut (one of the teachers) led some of the English discussion groups/activities. I always get so much out of his teachings” LP Nut takes the microphone, thanks me, and then calls me out, “just…
The Little Mermaid
ได้ไปดูละครเพลงเรื่อง The little mermaid ซึ่งแสดงโดยนักเรียนจาก Elementary School ที่ลูกเรียนอยู่เพราะลูกสาวอยากไปดูเพื่อนแสดง เด็กๆเก่งมากแสดงดีร้องเพลงได้ดี ฉากแสงเสียงก็ทำอย่างมืออาชีพ ดูถึงตอนที่ Ariel บ่นกับเพื่อนที่เป็นปลาว่า “I wish father would understand that we look at the same things differently” (ฉันอยากจะให้พ่อเข้าใจว่าเรามองสิ่งเดียวในทางที่แตกต่างกัน) รู้สึกสะดุดใจทันทีว่า นี่สินะคือต้นเหตุของปัญหาทั้งหมดที่ทำให้เกิดเรื่องราวต่างๆตามมามากมายจนทำให้ Arial เกือบจะต้องไปเป็นทาสของแม่มดไปทั้งชีวิต
I’m Better Than This Bus
The buses in SF suck! They are dirty, overcrowded, slow and filled with all kinds of ‘colorful’ and delicious smelling characters. So when, I could finally afford to drive to work everyday (and pay for parking) instead of having to take the bus, I felt like I had ‘made-it’. Sweet! Then one day, my husband needed the car and it was back to the bus for me. I got on…
หยุดด้วยตัวเอง
ดูละครเรื่องหนึ่งที่เคยดูแต่ไม่ได้ติดตามเพราะไม่ค่อยชอบเนื้อหาของเรื่องที่ค่อนข้างล่อแหลม พอเห็นว่าละครเรื่องนี้จบไปแล้วเลยมาเปิดดูตอนจบของเรื่อง ซึ่งกลับทำให้ประหลาดใจมากเพราะมีบทสรุปของเรื่องที่น่าสนใจทีเดียว ประทับใจที่ตัวละครตัวหนึ่งพูดว่า “เราไม่สามารถช่วยใครให้ออกจากป่าของความหลงได้ เพราะ รัก โลภ โกรธ หลง เกิดขึ้นจากตัวเองจึงต้องหยุดมันด้วยตัวเอง ดังนั้นเราจึงช่วยใครไม่ได้ถ้าหากคนๆนั้นไม่เดินออกจากป่าด้วยตัวของเค้าเอง”
That Thing Ringing in Your Hand, Its a Phone — PICK IT UP!!
My brother Seth called, again, I finally pick-up the phone and I get an earful, “(something like) Why can’t you just pick-up the phone. Or if you can’t pick-up the phone why can’t you just call me back. It’s been days I have been trying to get a hold of you. I always return my calls, is it so so much to ask for that you do the same?…”. In…
Maybe Cinderella’s Evil Stepmother Wasn’t All Evil After All
Once upon a time, long long ago… LP Anan gave some homework: “Tell an old story again. Tell a story in which you usually speak as the victim , as the person in the right, again. This time, tell the story as the villain, as the person who was wrong.” Here is that home work: Back when I was in undergrad I had a pretty serious boyfriend, we’ll call him…
ความพอดี
ออกไปวิ่งออกกำลังกายและเริ่มเห็นดอกไม้บาน วิ่งผ่านต้นไม้ต้นหนึ่งที่ก่อนหน้านี้มีแต่ก้านแต่วันนั้นกลับเต็มไปด้วยดอกสีขาวเล็กๆเป็นพวงเต็มต้นโดยไม่มีใบแม้แต่ใบเดียว ดูคล้ายๆดอกซากุระของญี่ปุ่นแต่เป็นสีขาวสวยมาก ผ่านไป 2 วันวิ่งผ่านไปยังที่เดิม ในวันนี้ดอกไม้สีขาวก็ยังบานเต็มต้นอยู่ แต่ที่พื้นรอบๆกลับเต็มไปด้วยกลีบดอกไม้สีขาวทั่วไปหมด ยิ่งมีดอกมากเท่าไหรก็ร่วงมากเท่านั้น เป็นภาระแก่เจ้าของบ้านเจ้าของสถานที่ที่ต้องมาเก็บกวาดดูแลเกือบทุกวันเพราะถ้าทิ้งไว้กลีบดอกก็จะทับถมและเน่าส่งกลิ่นเหม็นและดูแล้วน่าจะต้องเป็นภาระไปอีกระยะหนึ่งทีเดียวกว่าดอกมากมายเหล่านั้นจะร่วงหมด