ความอ่อนแอ

วันที่สามีกลับเมืองไทยเราก็เริ่มมีอาการป่วยเป็นไข้หวัด แต่ที่แย่คือมีปัญหาเรื่องไซนัสอยู่แล้วโดยจะมีอาการปวดหัวมากทุกครั้งที่มีการอุดตันที่โพรงจมูก ปวดถึงขนาดว่าทานยาแก้ปวดก็ไม่ช่วยอะไร วันรุ่งขึ้นอาการยิ่งแย่ลงเพราะคืนที่ผ่านมาปวดหัวจนนอนไม่หลับ แต่ก็พยายามฝืนตัวเองลุกขึ้นมาทำหน้าที่ วันนั้นเป็นวันหยุดเด็กๆไม่ได้ไปโรงเรียน ก็เป็นปกติที่เด็กๆอยู่บ้านเดี๋ยวก็เล่นกัน เดี๋ยวก็ทะเลาะกัน พอลูกเริ่มทะเลาะกันเราเองก็ป่วยปวดหัวแทบระเบิด ประกอบกับความเศร้าเพราะสามีเพิ่งจะกลับไป หน้าที่ก็ต้องทำ ไม่มีใครช่วย อยากพักก็ไม่ได้พัก รู้สึกอ่อนแอมาก ก็เลยทรุดลงนั่งร้องไห้ต่อหน้าลูกที่กำลังทะเลาะกัน ร้องไห้ไปก็บ่นไปว่าทนไม่ไหวแล้วอยากกลับบ้าน ทำไม่ไหวแล้ว เหนื่อยแล้ว ไม่อยากอยู่คนเดียวแบบนี้แล้ว ทุกอย่างที่อยู่ในใจก็พร่างพรูออกมา

Read More >>

ยอม

ดูซีรี่ย์เรื่องหนึ่ง เริ่มเรื่องเหตุการณ์เกิดขึ้นในปี 2077 ตัวนำเรื่องเป็นตำรวจหญิง กำลังคุมตัวนักโทษที่กำลังจะเข้าเครื่องประหารชีวิตอีก 6 คน ขณะที่นักโทษเข้าประจำที่ประหาร นักโทษแหกคุกโดยใช้เครื่องมือส่งพวกเขากลับไปในปี 2012 ตำรวจหญิง ตามพวกเขาไปด้วยเพื่อที่จะจับนักโทษเหล่านั้นในปี 2077 ตำรวจหญิงอยู่กับสามีและมีลูกอายุ 10 ขวบ เธอรักพวกเขามาก เมื่อเธอถูกส่งมาในปี 2012 เธอ คิดถึงทุกอย่างในช่วงเวลาของเธอมาก อยากกลับไปใช้ชีวิตอย่างเดิม แต่เธอไม่สามารถที่จะกลับไปได้ เพราะการที่กลุ่มนักโทษตัดสินใจย้อนเวลามา พวกเขาไม่ได้เตรียมวิธีที่จะกลับไป เพราะเขาไม่ต้องการกลับไปอีก

Read More >>

ตำหนิคนอื่น

วันนี้ขับรถอยู่สังเกตุว่ามีรถมาขับจี้ข้างหลัง มองเห็นป้ายคนพิการแขวนอยู่หน้ารถคันนั้น สักพักก็แซงเราเข้าเลนขวาไป ในใจเรานึกตำหนิทันทีเลยว่า คนพิการทำไมขับรถจี้และขับเร็วขนาดนี้  พอรู้สึกตัวว่ากำลังตำหนิคนอื่นอยู่ก็สำรวจความรู้สึกตัวเองต่อว่าเราคิดอะไรในใจอีกบ้าง ก็พบว่า ที่เราว่าเค้าเพราะเราคิดว่าเราดีกว่าเค้าเพราะขนาดเราไม่พิการเรายังไม่ขับรถจี้คนอื่นหรือขับรถเร็วแบบเค้าเลย อ้าว… ตกลงว่าที่เราตำหนิคนอื่นเพราะเราคิดว่าเราดีกว่าเค้าอย่างนั้นเองหน่ะหรือ

Read More >>

อีเมล์จากครู

วันนี้ได้รับ e-mail จากทางโรงเรียนว่า ลูกคนโตมีงานค้างและได้คะแนนน้อยในเทอมนี้ ทางครูเลยแจ้งผู้ปกครองเพื่อหาทางช่วย พอไปถามลูก ลูกก็บอกว่าผู้ปกครองได้รับ e-mail กันทุกคนแหล่ะ ก็เลยถามว่าแล้วจะทำอย่างไรต่อไปให้แม่ช่วยอะไรไม๊ ลูกบอกไม่ต้องทำอะไรหรอก เค้าไม่แคร์ ได้ยินคำนี้ก็อึ้ง เกือบจะสวนกลับไปว่า ไม่แคร์ได้ยังไง รู้ไม๊พ่อแม่ต้องเสียสละแค่ไหนเพื่อให้มาเรียนที่นี่แล้วไม่แคร์ได้อย่างไร แต่ก็ไม่ได้พูดเพราะจับได้ว่า เรากำลังห่วงตัวเองซึ่งผิดประเด็นละ ประเด็นตอนนี้คือ เรื่องการเรียนของลูกไม่ใช่เรื่องความเดือดร้อนของแม่

Read More >>

Stop Being Such a Mooch

I had these friends, we’ll call them, Blake and Sandy, who were always mooching off my husband and I. When we went to dinner, the grocery, the farmers market, the movies, these two would just stand on the side while my hubs and I pulled-out our wallets. I figured, for sure, when they hung out with other friends, it couldn’t be like that. So why were we always expected to…

Read More >>

Hiking

In early October, I went on a hike in Yosemite with the fitbit group I belong to. In the middle of the hike, we walked uphill for a while then we had to walk downhill. I was gratefully for the break; however, after a couple of minutes, I realized that walking downhill now (easy) means that on the way back, we would have to walk uphill. Also walking uphill is…

Read More >>

วัตถุนิยม

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา บ้านในระแวกนี้มีเปิด open house หลายหลังก็เลยเดินไปดู บ้านแต่ละหลังราคาแพงมากแต่ก็สวยมาก เพราะข้างในมีการตกแต่งเพิ่มเติมมากมาย เฟอร์นิเจอร์ของเจ้าของเดิมที่ยังตั้งอยู่ก็ล้วนแต่เป็นเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงทั้งนั้น การตกแต่งก็สวยดูดีไปหมด พอกลับมาบ้าน บ้านเราเลยดูแสนจะธรรมดา เฟอร์นิเจอร์บางส่วนก็ซื้อจาก Ikea ดูต่างจากบ้านที่ไปดูมาลิบลับ รู้สึกอยากได้บ้านสวยหรูแบบนั้นบ้างจัง

Read More >>

The Problem Statement

So I will start by admitting that this short entry is  less of a story or a contemplation and more of a moment —  a brief flash of awareness. It must have been mid 2012. I was at the farmers market with some friends and the day was beautiful, perfect even. I was standing, with a delicious coffee in hand, looking out at a sparkling blue ocean and it hit…

Read More >>