As I was listening to NPR podcasts, a story teaser came on about a woman who was sexually assaulted and her journey navigating the justice system to bring her attacker to trial. I was interested, so I clicked the button to ‘hear the full story now’. The woman’s story began with a night she was drunk and decided to try and buy drugs from a stranger. She went for a ride…
ตั้งแต่กลับจากเมืองไทยคราวนี้ มีปัญหากับลูกคนโตแทบจะตลอดเวลา ประกอบกับความที่ลูกอยู่ในช่วงวัยรุ่นอารมณ์รุนแรง เมื่อเกิดปัญหาเรื่องก็จะบานปลายกลายเป็นเรื่องใหญ่โต ถึงจะพยายามแก้ปัญหาไปทีละอย่างแต่สิ่งหนึ่งที่แก้ไม่ตกคือความรู้สึกของเราที่ไม่ดีขึ้น หลังจากพยายามพิจารณาไม่ว่าจะเป็นการมองหาหลักฐานนอกเหนือไปจากสิ่งที่เราเห็นหรือคำพูดที่เราได้ยิน การฝึกไม่เอาตัวเข้าไปรับไม่ดึงทุกเรื่องเข้าหาตัว ฝึกพิจารณาว่าลูกไม่ใช่ของเราจะได้ไม่หวังว่าเค้าจะต้องปฏิบัติต่อเราอย่างไร แต่ไม่ว่าจะทำวิธีไหนก็ยังเกิดเรื่องซ้ำๆเดิมๆอยู่เสมอ จนรู้สึกว่าเราต้องทำอะไรสักอย่างปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้แล้ว
เมื่อสัปดาห์ที่แล้วเกิด School Shooting ที่ Stem School ใน Highlands Ranch, Colorado และโรงเรียนที่เกิดเหตุนั้นอยู่ตรงข้ามกับหมู่บ้านที่เรากำลังจะย้ายไปอยู่อีกไม่กี่เดือน ประกอบกับได้ฟังคลาสธรรมะเรื่องการจับประเด็น จึงนำมาลองจับประเด็นกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ได้ดังนี้
ดูละครเรื่อง ทองเอก หมอยาท่าโฉลง ซึ่งเป็นละครแนวตลก เฮฮา แต่เมื่อเราดูๆไปจากที่ดูตลกขบขันดีกลับเริ่มไม่รู้สึกตลก เพราะในเรื่องราวของละครเรื่องนี้ เต็มไปด้วยการยึดใครคนใดคนหนึ่งมาเป็นของตนของตัวละครทุกๆตัว เราได้รู้สึกว่าละครเรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้นเลยถ้าตัวละครแต่ละตัวไม่มีความยึดติดกับใครแบบนี้ แต่จริงๆแล้วละครส่วนใหญ่ก็ถูกแต่งขึ้นหรือทำมาจากนิยายที่แต่งขึ้นจากเรื่องราวในชีวิตจริงของคน หรือนี่จะแสดงว่า สิ่งที่ทำให้เกิดทุกข์ทั้งหลายในโลกนี้ก็คือความยึดติดนี่เอง
เมื่อเร็วๆนี้ได้โพสรูปร่วมสนุกกับทางแบรนด์ของแว่นกันแดดที่ซื้อจากเมืองไทย ตอนโพสรูปก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะรู้อยู่แล้วว่าเราไม่ได้อยู่เมืองไทยจะได้รางวัลหรือไม่ถึงอย่างไรก็ต้องสละสิทธิ์อยู่ดี แต่ปรากฏว่าเราได้รางวัลใหญ่ซึ่งมีเพียง 5 รางวัล ประกาศผลประมาณบ่ายโมงที่ไทยก็คือ 11pm ที่นี่ซึ่งเราเข้านอนไปแล้ว และให้ยืนยันสิทธิ์ภายในสองทุ่มที่ไทยหรือ 6am ที่นี่ซึ่งเป็นเวลาตื่นนอนของเรา แต่ปกติตื่นนอนแล้วจะไม่ได้เช็คโทรศัพท์ทันทีเพราะต้องรีบทำอาหารเช้า เมื่อเสร็จแล้วจึงได้มาเช็คว่าเราได้รางวัลแต่ถูกตัดสิทธิ์ไปแล้วเพราะไม่ได้ยืนยันสิทธิ์ภายในเวลาที่กำหนด สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ไม่พอใจเพราะรู้สึกว่าเราควรมีสิทธิ์ที่จะสละสิทธิ์ด้วยตัวเราเองแทนที่จะมาตัดสิทธิ์กันแบบนี้
ได้ฟังคลาสธรรมะนิทานชาดกเรื่อง MahaJanaka หรือ พระมหาชนก ระหว่างที่พระอาจารย์เล่าถึงเนื้อหาของเรื่อง มีสะดุดใจอยู่ 2 ตอนคือตอนที่ พระโปลชนกที่รอดพ้นจากการจับกุมไปได้แล้ว กลับหวนคืนมาล้างแค้นพี่ชายและกล่าวว่า เดิมทีนั้นไม่ได้คิดร้ายกับพี่ชายเลยแต่ในตอนนี้คิดและในที่สุดก็ลงมือฆ่าพี่ชายของตนเอง กับตอนที่พระมหาชนกในวัยเด็กที่โดนล้อว่าเป็นลูกหญิงหม้ายทำให้โกรธมาก แต่เมื่อรู้ความจริงเกี่ยวกับพ่อของตนแล้วจึงไม่มีเรื่องคาใจและไม่โกรธคนที่มาล้ออีกเลย
จากเหตุการณ์ที่คิดว่าตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำ นอกจากจะเห็นถึงความห่วงตัวเองมากมาย การยึดว่าลูกเป็นของของเรา และนิสัยการชอบเปรียบเทียบของตัวเองแล้ว ยังทำให้เห็นอีกว่า ตัวเองเป็นคนที่จัดระบบความคิดได้ไม่ดีเท่าที่ควร เพราะตั้งแต่เริ่มศึกษาและปฏิบัติมาเป็นระยะเวลาหลายปี เราได้พบความจริงหลายอย่างเกี่ยวกับตัวเองและเกี่ยวกับความเป็นไปในโลก อีกทั้งสังเกตุได้ว่าความทุกข์ที่เกิดขึ้นกับเราก็มักจะเกิดขึ้นซ้ำๆกับเรื่องเดิมๆปมเดิมๆ แต่แทนที่เราจะนำความรู้ที่ได้เรียนรู้มาจัดการได้ทันท่วงทีกลับปล่อยให้ทุกข์นั้นมาทำร้ายตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า เข้าทำนอง “ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด” จริงๆ
นอกจากสิ่งที่เราเห็นผิดไปเรื่องลูกแล้ว สิ่งที่ทำให้เราเป็นทุกข์มากในหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาคือ ความรู้สึกที่โดนเปรียบเทียบว่าด้อยกว่า ซึ่งจะเป็นการตำหนิเชิงเปรียบเทียบว่าวิธีที่เราเลือกใช้มันไม่มีประสิทธิภาพและไม่ได้ผลเหมือนวิธีที่เค้าเลือกใช้ เมื่อมาลองพิจารณาตัวเองดูดีๆว่าทำไมเราถึงไม่พอใจทำไมเราถึงทุกข์กับการเปรียบเทียบนี้ ถ้าลองเปลี่ยนคนที่พูดเป็นคนที่เรานับถือ เลื่อมใส เราคงไม่โกรธ ถ้าอย่างนั้นแสดงว่าเราคิดว่าเราดีกว่าคนที่พูด เมื่อเค้ามาพูดว่าเค้าทำดีกว่าเราก็เลยไม่พอใจ นี่ไง เจ้าแม่แห่งการเปรียบเทียบ ออกมาวาดลวดลายอีกแล้ว
หลายสัปดาห์ที่ผ่านมามีความทุกข์ใจมากมายจากการได้รับข้อมูล การตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัด รู้สึกถูกเปรียบเทียบและถูกตำหนิจากเหตุการณ์ที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นหลายอย่าง ทำให้คิดว่าทำไมเราจะต้องมารับผลเหล่านี้ด้วย ทำไมเราต้องมาทน ทำไมคนที่ทำไม่นึกบ้างว่าเราจะได้รับผลกระทบเราจะเดือดร้อน ทำไมเพียงแค่รักษาความรู้สึกของเราบ้างก็ทำให้กันไม่ได้ มีแต่ ทำไม ทำไม ทำไม ผ่านมาถึงตอนนี้เมื่อมองย้อนกลับไปกลับเห็นได้ชัดเลยว่า ความทุกข์ที่เกิดขึ้นนั้นเกิดจากความห่วงตัวเองทั้งสิ้น
ได้ดูคลิปวิธีการเก็บไข่ปลาเช่นไข่ปลาแซลมอนที่นิยมนำมาทำซูชิหรือไข่ปลาคาร์เวียร์ ตอนดูก็รู้สึกว่าโหดร้าย ทำไมคนเราต้องทำถึงขนาดนี้เชียวหรือเพื่อจะได้กินของอร่อย เพราะสำหรับเรารู้สึกว่าไข่ปลามันไม่ได้อร่อยขนาดที่จะต้องทำอะไรแบบนี้เพื่อให้ได้มาเป็นอาหาร แต่แล้วก็เอะใจในคำว่า “ไม่อร่อย” ของตัวเอง นึกไปถึงตอนที่เคยดูคลิปการแล่ปลาของญี่ปุ่นที่มีให้เห็นทั่วไปซึ่งเป็นการนำปลาทั้งตัวมาแล่แล้วหั่นออกเป็นชิ้นๆ เรากลับไม่ได้รู้สึกว่าโหดร้ายอะไรยังแอบรู้สึกว่าน่าอร่อยด้วยซ้ำ