ต้นไม้ตาย

September 13, 2018

ก่อนกลับเมืองไทยได้เอาต้นไม้ที่ปลูกไว้ไปฝากเพื่อนให้ช่วยดูแลระหว่างที่เราไม่อยู่ เป็นไม้เลื้อยชื่อว่าต้น Ivy ที่ชอบมาก ดูแลอย่างทะนุถนอม มีครั้งหนึ่งที่ลูกมาเล่นแล้วทำใบที่กำลังงอกใหม่หัก จำได้ว่าวันนั้นเราโกรธมาก แต่พอกลับมาจากเมืองไทยไปรับต้นไม้คืนและเอาของฝากไปให้เพื่อน ปรากฏว่า ต้นไม้ต้นโปรดของเรานั้น ตายเสียแล้ว! และสิ่งที่เกิดขึ้นคือ เราไม่โกรธเลยแม้สักนิดเดียว แถมยังเข้าใจได้ทันทีว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้นไม้จะตาย สิ่งที่ทำให้เราติดใจสงสัยก็คือ ทำไมเราถึงไม่โกรธ?

Read More >>

It’s All About Self, Self, Self –So What About Self Belonging???

June 14, 2018

If self is the storyteller, self belongings are the props that help make the story believable. They are the accessories that make the outfit, that make the whole thing pull together…Enter, the pink skirt: With my organization’s big annual gala in mind, I start trolling ebay looking for the perfect outfit. As soon as I saw that neon pink, silk, Oscar De La Renta  skirt, I knew it was mine….

Read More >>

Some (More) HW on Self and Self Belonging

May 31, 2018

Mae Yo, once again, offered me her favorite homework assignment — “go contemplate self and self belonging.” This time around, she gave made it a little harder —  “go contemplate self and self belonging in the situations of your life and  pay special attention to the relationship between self, self belonging,  the aggregates and  the arising of suffering.” Somehow, I never seem to get those easy assignments….Anyway, here you can…

Read More >>

บาดเจ็บ(2)

May 10, 2018

จากการบาดเจ็บเมื่อ 2 สัปดาห์ที่แล้วทำให้ข้อเท้าแพลงและเดินไม่ได้นั้น นอกจากจะทำให้ได้เห็นตัวเองแล้ว ยังทำให้เห็นมุมมองของเราต่อสิ่งรอบตัวที่แตกต่างออกไปตามสถานการณ์ที่ต่างไปอีกด้วย สิ่งที่ได้เห็นชัดมากคือเห็นว่าสิ่งใดที่มีสำคัญต่อการดำรงชีวิตของเราอย่างแท้จริง ในตอนนั้น โทรศัพท์มีไว้เพื่อติดต่อสื่อสารเท่านั้น Social Media แทบจะตัดออกจากชีวิตไปเลย เสื้อผ้ากางเกงยีนส์ตัวโปรดก็ไม่ได้ใส่เพราะใส่ยาก รองเท้าคู่โปรดก็ใส่ไม่ได้เพราะเท้าบวม กาแฟที่เคยดื่มทุกเช้าก็ไม่ได้ดื่มเพราะสิ่งที่สำคัญจริงๆคืออาหาร 3 มื้อ ห้องนอน master bedroom ที่อยู่ชั้น 3 นั้นไม่จำเป็นเลยแค่มีโซฟาห้องนั่งเล่น หมอน และผ้าห่มให้ความอบอุ่นเท่านั้นก็พอ มันทำให้เราได้เห็นว่า ในชีวิตวันๆนึงของเรา วนเวียนอยู่กับสิ่งที่ไม่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตจริงๆไปมากมาย

Read More >>

And Now an Interruption in Our Regularly Scheduled Programming Part IV — My House Thats Not Quite Mine

February 8, 2018

As part of our move to New York, Eric and I bought a new home in Lower Manhattan. We had seen it once, while he was here interviewing with his new company, and we fell in love at first sight. As soon as we stepped into the sunny loft space we began to imagine our life there  — Eric cooking in the chef’s kitchen, me lounging by the fireplace, all the…

Read More >>

A Topic That Never Gets Old — Me and Mine, Again…

January 11, 2018

Flashlight: I lost my friggin flashlight. Again. Sooo annoyed. I put it outside in the sun to charge at the retreat center. Someone must have moved it. Or maybe I just forgot it somewhere. I go questing, find it on a table, ‘sweet my flashlight found!’ Darkness comes and I am prepared, I turn on my flashlight, but no light. Its broken, or it didn’t charge. Now I need to…

Read More >>

ของเรา

October 19, 2017

ได้มีโอกาสเข้าร่วมคลาสธรรมะของพระอาจารย์ซึ่งในตอนท้ายพระอาจารย์ได้เทศน์เกี่ยวกับความรักของแม่และถามคำถามผู้ที่เรียนในคลาสว่า ทำไมถึงรักแม่ คำตอบแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวคือ เพราะเค้าเป็น “แม่ของเรา” ถึงจะมีใครที่ดีกับเรา รักเรา ทำเพื่อเราอย่างที่แม่ทำ แต่เราก็รักได้ไม่เท่าแม่เพราะเค้าก็ไม่ใช่แม่ของเรา เมื่อนึกไปถึงคนอื่นๆที่เรารัก เช่น สามี ลูกๆ คุณพ่อ น้องสาว หลานชาย ครูบาอาจารย์ เพื่อน หรือแม้แต่ ในหลวง ทุกคนที่เรารักจะต้องมีคำว่า “ของเรา” ต่อท้ายอยู่เสมอ แล้วสิ่งของที่เรารักหล่ะก็พบว่าทุกสิ่งที่มีความหมายกับเรามักจะลงท้ายด้วยคำว่า “ของเรา” ทั้งสิ้น รักของเรามันเป็นเช่นนี้เองหรือ

Read More >>