เมื่อคุณแม่จากไป ภาระกิจสำคัญอย่างหนึ่งที่ต้องทำคือ การจัดการกับข้าวของเครื่องใช้ของคุณแม่ ทั้งอุปกรณ์ต่างๆที่ใช้ในยามป่วยเช่น เตียงคนไข้ รถเข็น ของใช้สิ้นเปลืองทั้งหลาย เสื้อผ้า เครื่องใช้ทุกๆอย่าง รวมไปถึงจัดการเรื่องเอกสารทางราชการต่างๆ ซึ่งทำให้ได้เห็นความจริงเรื่องสมบัติอย่างชัดเจน ได้สัมผัสและรู้สึกถึงความรู้สึกที่ว่า ไม่มีอะไรเป็นของเราอย่างแท้จริง
This next story features our old friends Rupa (form, stuff) and control. It’s not so much that I ever stopped contemplating these topics, in fact I am currently contemplating them with renewed vigor, but they slipped into the background of a number of these stories. So here we have it front and center once again…. I was at the Wat shortly after the India trip and Mae Yo asked a…
กลับเมืองไทยคราวนี้ ไปเฝ้าคุณแม่ที่ป่วยจนกระทั่งคุณแม่จากไป อยู่ร่วมงานศพจนเสร็จสิ้นพิธีลอยอังคาร ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับร่างกายคุณแม่ตลอดเวลาเกือบ 3 เดือน ทำให้ได้เห็นความจริงเกี่ยวกับร่างกายของคนเราได้อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ที่สำคัญได้รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงที่ไม่ว่าใครก็ควบคุมไม่ได้อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
ตอนนี้มีความรู้สึกว่า ชีวิตของเราโลดแล่นไปด้วยคำว่า “หน้าที่” สิ่งที่ทำอยู่ทุกวันก็ทำตามหน้าที่ วันธรรมดาทำหน้าที่ลูก เสาร์อาทิตย์ทำหน้าที่แม่ เวลาของชีวิตช่วงนี้ถูกกำหนดด้วยเวลาของคนอื่น เวลาตื่นก็ขึ้นอยู่กับเวลาที่น้องกับพ่อต้องออกไปทำงาน เวลาที่จะได้กลับบ้านก็ตามเวลาที่คนไปทำงานกลับถึงบ้าน เค้ากลับมาช้าเราก็ได้กลับบ้านช้าไปด้วย เสาร์อาทิตย์ก็แล้วแต่ลูกว่าอยากไปเที่ยวที่ไหนก็ต้องพาไปไม่ว่าเราจะอยากไปหรือไม่ก็ตาม และในอีกไม่เกินสองอาทิตย์ก็ต้องกลับอเมริกาเพื่อทำหน้าที่แม่ไปดูแลลูกต่อไป
นับเป็นเวลาร่วมเดือนตั้งแต่ออกจากบ้านเพื่อเดินทางกลับเมืองไทยที่เราแทบจะไม่ได้นอนในห้องนอนของเรา บนเตียงของเราที่ปูด้วยเครื่องนอนที่เราเลือกซื้ออย่างดีมากับมือ เริ่มตั้งแต่ก่อนกลับไทยได้ไปแวะค้างบ้านเพื่อนที่ California ซึ่งเพื่อนก็เตรียมห้องนอนชั่วคราวไว้ให้ จากนั้นก็ต้องมานอนบนเครื่องบินที่หาความสบายแทบไม่ได้หลับบ้างไม่หลับบ้างปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว เมื่อถึงไทยวันแรกก็เกิดเหตุให้เราต้องพาคุณแม่ไปโรงพยาบาล บางคืนก็อาศัยนอนที่บริเวณนั่งรอหน้าห้อง ICU โดยเอาเก้าอี้มาต่อกันแล้วนอน เมื่อคุณแม่ย้ายไปห้องธรรมดาก็ไปนอนเฝ้าที่โรงพยาบาล มีเพียงโซฟาในห้อง หมอน 1 ใบและผ้าห่ม 1 ผืน
ช่วงที่คุณแม่ยังอยู่ในห้อง ICU ซึ่งทางโรงพยาบาลจะกำหนดเวลาเยี่ยมช่วงเช้าเป็น 10:00-2:00 แต่เราติดรถสามีออกมาแต่เช้าจึงถึงโรงพยาบาลประมาณ 7 โมงเช้า ก็กดกริ่งขอเข้าเยี่ยมเพื่อจะบอกแม่ว่าเรามาถึงแล้ว เมื่อเข้าไปเห็นประตูห้องของแม่เราปิดอยู่ซึ่งปกติประตูจะเปิดตลอด เลยถามคุณหมอประจำ ICU ว่าเข้าไปได้ไม๊ ทำอะไรอยู่รึเปล่า คุณหมอก็ตอบว่าได้ แต่ถ้าจะให้ดีควรจะมาในเวลาเยี่ยมจะดีกว่าเพราะช่วงเช้าๆแบบนี้ หมอและพยาบาลจะงานยุ่ง รู้สึกว่าเราโดนตำหนิ ความไม่พอใจเกิดขึ้นทันที แต่ก็ตอบไปว่าจะเข้าไปทักทายเท่านั้น พอออกจากห้องก็มานั่งคิดต่อว่าเราจะจัดการกับความรู้สึกไม่พอใจนี้อย่างไรดี
ช่วงสงกรานต์ทางครอบครัวคือ พ่อ แม่ น้องสาว น้องเขย และหลานชายอายุ 2 ขวบมาเยี่ยมจากเมืองไทยเป็นเวลา 10 วัน เราได้ทำความสะอาดบ้านจัดเตรียมบ้านและซื้ออาหารมาเตรียมต้อนรับ ซึ่งในช่วงเวลาที่ครอบครัวมาเยี่ยมนี้เองเป็นช่วงที่เราได้พิจารณาในเรื่องตนและของของตนและความไม่เที่ยงโดยเฉพาะที่เกี่ยวกับเรื่องบ้านได้เยอะมาก รวมทั้งได้สังเกตุเห็นความเปลี่ยนแปลงของตัวเองในการรับมือกับความไม่เที่ยงรวมถึงตนและของของตนชัดขึ้นด้วย
ติดตามข่าวผู้เข้าร่วมประกวดนางงามจักรวาลจากประเทศไทย ได้ดูถ่ายทอดสดการประกวดและร่วมลุ้นไปด้วย เพราะปีนี้ได้เข้ารอบลึกถึงรอบ 6 คนสุดท้าย ตอนที่ประกาศว่าได้เข้ารอบก็เฮลั่นดีใจยกใหญ่ ระหว่างที่ดีใจก็เกิดเอะใจขึ้นมาว่า นี่เราดีใจเพราะอะไร นั่งดูความรู้สึกตัวเองก็พบว่า เรารู้สึกว่านางงามจากประเทศไทยคนนี้สวยมาก สวยกว่าผู้เข้าประกวดชาติอื่น ใส่ชุดประจำชาติก็สวยยิ่งใหญ่อลังการ ใส่ชุดราตรีก็สวยสง่า เมื่อพิธีกรประกาศผู้เข้ารอบ 3 สุดท้ายแล้วไม่มีประเทศไทย ความรู้สึกแรกคือไม่ยุติธรรมเลย ตัวแทนของไทยสวยกว่าเห็นๆ แล้วก็ต้องชะงักและถามตัวเองว่า ที่เราเห็นว่าเค้าสวย เค้าดีกว่าคนอื่นเพราะเค้าเป็นตัวแทนของประเทศไทยใช่หรือไม่
I had these friends, we’ll call them, Blake and Sandy, who were always mooching off my husband and I. When we went to dinner, the grocery, the farmers market, the movies, these two would just stand on the side while my hubs and I pulled-out our wallets. I figured, for sure, when they hung out with other friends, it couldn’t be like that. So why were we always expected to…
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา บ้านในระแวกนี้มีเปิด open house หลายหลังก็เลยเดินไปดู บ้านแต่ละหลังราคาแพงมากแต่ก็สวยมาก เพราะข้างในมีการตกแต่งเพิ่มเติมมากมาย เฟอร์นิเจอร์ของเจ้าของเดิมที่ยังตั้งอยู่ก็ล้วนแต่เป็นเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงทั้งนั้น การตกแต่งก็สวยดูดีไปหมด พอกลับมาบ้าน บ้านเราเลยดูแสนจะธรรมดา เฟอร์นิเจอร์บางส่วนก็ซื้อจาก Ikea ดูต่างจากบ้านที่ไปดูมาลิบลับ รู้สึกอยากได้บ้านสวยหรูแบบนั้นบ้างจัง